Dwadzieścioro czworo oczu recenzja

“Dwadzieścioro czworo oczu" Sakae Tsuboi to książka, na którą z niecierpliwością czekałam od jej oficjalnej zapowiedzi. I mogę powiedzieć, że się nie zawiodłam. Książka oferuje możliwość poznania kultury japońskiej, które w znacznym stopniu różni się od naszej.

Akcja powieści obejmuje okres od lat 20' do końca II Wojny Światowej i ukazuje życie codzienne wiejskiej, oddalonej od większych miast, społeczności. Młoda nauczycielka, Hisako Ōishi, rozpoczyna pracę w szkole. Już samo jej pojawienie się w wiosce zwróciło uwagę mieszkańców wioski i zdominowało poranne rozmowy. A wszystko to spowodowane jej "zbyt nowoczesnym, zachodnim" ubiorem i przyjazdem na rowerze. Mimo początkowej niechęci kobieta zdobywa zaufanie i sympatię swoich uczniów, a później również i ich rodziców.

Jednak narracja książki stopniowo się zmienia. Akcja przyśpiesza a do fabuły wprowadzana jest nowa tematyka nastrojów nacjonalistycznych, wojny chińsko-japońskiej i indoktrynacji społeczeństwa. Tę zmianę można zauważyć zarówno po mieszkańcach wioski, jak i samej nauczycielce. Z upływem lat kobieta dojrzała, została matką dwóch synów, ale i przeszła przez trudne doświadczenia. Mimo przytłaczających wydarzeń wciąż utrzymuje kontakt ze swoimi uczniami, śledząc ich losy. Dzięki książce czytelnik również może śledzić ich losy, ich rozwój osobisty i poglądy.

“Dwadzieścioro czworo oczu" to książka ukazująca jak duży wpływ ma wojna na życie ludzi, nawet tych którzy mieszkają w małej, oddalonej od cywilizacji wiosce. Książka, mimo poruszanego tematu wojny, jest pełna ciepła, wrażliwości i empatii. Dodatkowo, dzięki książce można dowiedzieć się wiele na temat japońskiej kultury. Pojawiły się w niej ciekawe opisy, oraz przypisy od tłumaczki wyjaśniające niektóre terminy dotyczące tradycyjnych elementów ubioru lub jedzenia itp. “Dwadzieścioro czworo oczu" to przyjemna lektura, która wciąga i którą z chęcią mogę polecić każdemu, kto chciałby zagłębić się w japońską kulturę, mentalność i historię.

Za możliwość recenzji książki dziękuję Wydawnictwu Yumeka.