Dotyk Mazur. Pożegnanie recenzja

To ostatni tom serii o rodzinie Skrockich. Tym razem poznajemy dalsze losy Kasi, która wraz z poznanym niedawno Lukasem wyjeżdża do Londynu. Losy rodziny Skrockich, poznajmy w tomach "Zapach Mazur", "Barwy Mazur" oraz "Dotyk Mazur" część I i II.

Kasia porzuca szkołę tuż przed maturą, zostawia mamę i wyjeżdża wraz z Lukasem. Po wylądowaniu zderza się z inną kulturą, wolnością oraz z brakiem znajomości języka. Początkowo też musi się zmierzyć z inną rzeczywistością, bo Lukas jest zupełnie inny. Dodatkowo nie jest akceptowana przez ojca chłopaka, a jego matka zachowuje dystans. Z czasem okazuje się, że jedynymi osobami, które są jej przychylne są Stefan ojciec chrzestny Lukasa i para małżonków Klara i Wacław. Kasia jet przytłoczona życiem codzienne, niespodziewaną ciążą oraz trudami macierzyństwa. Po roku wraca do matki, ale tam też nie potrafi się do końca odnaleźć. Tęskni za Londynem. Dzięki pomocy syna pani Klary udaje się jej wrócić samej. Ma zamiar przyjechać po synka gdy ten wyzdrowiej ale los postanowił inaczej...

Lukas to młody mężczyzna. Wychowany w Londynie. Rodzice zapewnili mu dobre życie. Jest jednak zagubiony. Ojciec ma na niego duży wpływ. Początkowo Lukas jest czuły i dobry z czasem przerażą go rzeczywistość. Nie potrafi podjąć dobrej decyzji bez konsultacji z ojcem. Kiedy Kasia zabiera syna i wyjeżdża do Polski, Lukas zdaje sobie sprawy ze swojej postawy i błędów, jakie popełnił. Prosi ja by ta wróciła. Zmienia się, chce zapewnić Kasi lepsze życie, oświadcza się i chce razem z nią sprowadzić synka do Londynu. Przewrotny los sprawia, że traci Kasię w wypadku a odzyskanie synka nie jest takie proste. Lukas się pododaje i została Artura pod opieką babci.

Historia jest nam znana, z książek Zapach i barwy mazur, jednak tam była tylko wzmianka. Tu mamy dokładnie opisane losy Kasi i Lukasa, ich motywy i to, co spowodowało, że Artur Skrocki wychował się z babcią. Historia jest mocno emocjonalna. Czujemy te emocje, które targają Kasia. Tęsknota za matkę, za Mazurami i tym spokojem. Kasia tęskni za matką, za słońcem, zapachem świeżego powietrza, ciszą. Gdy wraca w rodzinne strony początkowo odnajduje spokój. Jednak znów zderza się z rzeczywistością zupełnie inną, do jakiej się przyzwyczaiła w Londynie. Zaczyna tęsknic na tamtym życiem za Lukasem za Klara i Wacławem, Stefanem, a nawet matka Lukasa. Jest wewnętrznie rozdarta. Dodatkowo odżywa jej uczucie do Marcina, którego porzuciła uciekając do Londynu ponownie.

Książka pokazuje nam, że siła marzeń potrafi nas uskrzydlać, a ich spełnienie to trudna i wyboista droga. Dodatkowo Kasi nie miała lekko, bo żyła w czasach, które były wyjątkowo trudne i niebezpieczne. W książce mamy dużo wspomnieć wojennych. Autorka pokazał nam jak wtedy ludzie potrafili być uprzedzeni. Realia powojenne nie sprzyjały. Ludzie nie potrafili zapomnieć krzywd, za które obwiniali późniejsze pokolenia, które z wojną nie miały nic wspólnego.

Zakończenie książki jest wzruszające. Listy, jakie pisał Lukas do syna zupełnie rozwalają nas emocjonalnie. To zupełnie inne spojrzenie na całość. Polecam wszystkie cztery książki.