Dobrzy uczniowie nie zabijają recenzja

Niedawno wyszła kolejna powieść Marcela Mossa „Dobrzy uczniowie nie zabijają”. Jest to kolejny tom z serii o liceum Freuda. Miałam co do tej książki trochę mieszane uczucia.

Marta Najdowska prowadzi podkast w internecie i jej skrzynka zwierzeń nabrała nowego wymiaru. Wpada na pomysł, by na zakończenie roku szkolnego wyprawić imprezę i zaprosić zarówno uczniów liceum Freuda jak i liceum Darwina. Niestety na ten sam pomysł wpada również Edyta Grońska, która jest poniekąd rywalką Marty. Niestety, coś jednak idzie bardzo nie tak, gdyż Edyta ginie tej nocy. Czy to był wypadek?

Gdy instagram obiegła wieść, że autor wydaje kolejną książkę z serii Liceum Freuda, byłam dość sceptycznie nastawiona. Ostatnia książka z tego cyklu dość mocno mnie zmęczyła. Trochę już było tego wszystkiego za dużo. Chyba wszystko zło tego świata dotknęło tych licealistów. Gdy zaczęłam słuchać „Dobrzy uczniowie nie zabijają” w wykonaniu genialnej Pauliny Holtz, ucieszyłam się, że główną bohaterką jest Marta. Dobrze ją pamiętałam z poprzednich części i bardzo ją polubiłam. Tym razem została ona oskarżona i skazana przez internautów o śmierć Edyty, uczennicy z liceum Darwina. Te dwie rywalizowały między sobą w sieci i nie pałały do siebie miłością. Gdy Edyta ginie na przygotowanej przez siebie imprezie, która była kontrą do imprezy u Marty, wszystkie gromy posypały się na jej głowę. Nawet najlepsza przyjaciółka zabitej oraz jej chłopak byli przekonani, że to jej rywalka zrobiła jej coś złego. Jak to zwykle u Mossa bywa, mieliśmy okazję cofnąć się w przeszłość i poznać perspektywę Edyty, więc wszystko powoli wskakiwało na swoje miejsce. I muszę przyznać, że autor mocno wywiódł mnie w pole, bo moje podejrzenia co do rozwiązania zagadki były zupełnie inne. No i sama końcówka rozwaliła mnie kompletnie. Jeszcze muszę dodać, że czuć z książki na książkę, że autor się rozwija. Wszystko jest bardziej dopracowane, napięcie w fabule utrzymane i nie sposób domyślić się zakończenia. Oby tak dalej. Jednym słowem ,moje obawy okazały się bezpodstawne, a książka bardzo mi się podobała. Polecam.