Dobrzy uczniowie nie zabijają recenzja

Marcel Moss zaskakuje nas kolejną częścią Liceum Freuda. "Dobrzy uczniowie nie zabijają" opowiada o Marcie, która wiele przeszła oraz o tym jak szybko z szanowanej się osoby w internecie można stać się najbardziej hejtowaną osoba. Porusza również ciężkie tematy na temat związku czy przyjaźni jak i rodziny. Autor w każdej z książek zaskakuje nas autentycznością tych historii. Książkę samą w sobie się szybko czyta. Wciąga od pierwszej strony.

Marta, niegdyś gnębiona, poniżana, teraz zyskuje popularność dzięki Skrzynce zwierzeń oraz swoim podcastą. Zdobyła rzesze fanów, ale czy to są aby na pewno prawdziwi fani? Wystarczy jedno puste oskarżenie ze strony innych ludzi, a fani już wydają wyrok i odwracają się od idolki. Czy tak dobra osoba jak Marta mogłaby zabić Edytę, która chciała jej zepsuć przyjęcie? Czy byłaby do tego zdolna?
Policja twierdzi, że to samobójstwo lub wypadek.
Marta chcąc oczyścić się w oczach ludzi, którzy ją hejtują, rozpoczyna swoje śledztwo wraz z przyjaciółmi. Kto może być winny? Może chłopak Edyty, który najpierw oskarża Martę o zabójstwo, a później przychodzi po pomoc do niej? Czy były chłopak który nie może zapomnieć o Edycie, czy mieli romans? Może ojciec, który pojawia się Nieoczekiwanie? Na koniec wyłania się kolejny podejrzany, fotograf. Kto mógł to zrobić?
Okazuje się, że Edyta była hejtowana i wysuwa się pytanie, kto był tym hejterem i czy on mógł zabić?
Czy przyjaciółka Edyty na pewno nią była czy tylko udawała i czy ona mogła to zrobić?
Wszystkiego dowiecie się gdy sięgniecie po te książkę.

Do końca książki nie wiemy kto jest winny. Nieoczekiwany zwrot akcji przychodzi na końcu.
Książki Marcela jak zawsze trzymają w napięciu.
Dla mnie ta książka była słabsza od poprzednich, ale nie była zła. Bardzo szybko przeczytana, historia spójna i ciekawa. Bez znajomości poprzednich książek można by się pogubić ale raczej powinno się zrozumieć sens, ponieważ autor nawiązuje do wcześniejszych wydarzeń z poprzednich książek.
Według mnie to zakończenie mogłoby być trochę bardziej dopracowane i robić takie wow jak przy poprzednich książkach.
Tak czy inaczej Marcel Moss zawsze na plus, więc polecam.