Matrioszka recenzja

Lubię książki o mafii, ale zwykle przewija się w nich włoska mafia i chyba sami przyznacie, że książek z takim wątkiem jest zdecydowanie więcej. Dlatego z zaciekawieniem sięgnęłam po “Matrioszkę”, w której to rosyjska Bratva gra pierwsze skrzypce.
Emocje, emocje i jeszcze raz emocje. Tak w skrócie można opisać to co serwuje nam autorka @paulinajurga_

Tytułowa Matrioszka to Marta Małecka, a przynajmniej tak myślała przez siedemnaście lat. Do dnia kiedy przeszłość upomina się o nią i okazuje się być córką Grigorija Kosłowa, szefa rosyjskiej mafii. W tym momencie jej życie zmienia się o sto osiemdziesiąt stopni, zostaje wbrew własnej woli wywieziona do Rosji i od tego dnia ma być nie Martą, a Matrioną Kosłow. Poznaje nową rodzinę i trafia w sam środek mafijnego piekła, a jej każdego kroku pilnuje Nikołaj. Jej ochroniarz...

Genialnie, naprawdę genialnie wykreowani bohaterowie, ciekawi, przerażający. Szczególnie męskie postaci zasługują na uwagę. Nie wiadomo komu tak naprawdę można zaufać.
Nikołaj bezwzględny egzekutor, brutalny, ale i sam potrafi znieść wiele. Marta wyzwala w nim uczucia, na jakie w jego świecie nie może sobie pozwolić. Tylko czy będzie jej wybawieniem, czy zgubą?

Najbardziej przerażający był dla mnie Izjasław. Tak popapranego umysłu, nie spotkałam chyba jeszcze w żadnej książce. Czułam lęk za każdym razem kiedy pojawiał się w fabule. Ten człowiek był pozbawiony jakichkolwiek zasad moralnych, owładnięty swoimi obsesyjnymi pragnieniami, nawet więzy rodzinne były dla niego niczym, bez mrugnięcia okiem byłby w stanie zabić nawet własnego ojca.
Najbardziej polubiłam Borysa i Maksima. Ten ostatni jest też dla mnie największym zaskoczeniem. Nie spodziewałam się takiego obrotu spraw, a zakończenie pozostawiło mnie z milionem pytań. To jest też jeden z kolejnych plusów tej książki, zaskoczenie i nieprzewidywalność. Czytałam z zaciekawieniem, przerażeniem, napięciem i oczekiwaniem co przyniesie następna strona.
Dynamiczna szybka akcja i dopracowane wątki sprawiają, że nie sposób oderwać się od czytania. Zdecydowanie pozycja z tych “nieodkładalnych” i do przeczytania za jednym posiedzeniem.
Wielkie, wielkie brawa dla autorki, bo gdybym nie wiedziała, że jest to debiut, nigdy w życiu tego bym się nie domyśliła.
Czekam na wasze wrażenia po lekturze, a jeśli jeszcze nie mieliście okazji przeczytać to bardzo POLECAM!!! Tym bardziej, że czeka już na nas drugi tom.