Gwiezdny pył recenzja

"Gwiezdny pył" to dość przyjemna bajka, tyle że jako gatunek literacki to wciąż nie moja bajka i gdyby nie "Wyzwanie fantastyczne" pewnie w ogóle bym po nią nie sięgnęła. Ponieważ przyznałam się, że fantastyka to obszary obce mi całkowicie, potraktowano mnie łagodnie i wyznaczono lekturę w wersji light - dziękuję. Dzięki temu nie podzieliłam losu naszego Kolegi i przeczytałam książkę od A do Z.

Niestety i tak miałam problem z napisaniem recenzji. Podobnie było z wystawieniem oceny. Jeśli miałabym odpowiedzieć na pytanie - czy żałuję poświęconego na lekturę czasu? Odpowiem - absolutnie nie! A czy straciłabym coś gdybym jej nie przeczytała? Odpowiem - nie sądzę. Problem polega chyba na tym, że jeśli idzie o historie opowiadające o poszukiwaniu niemożliwego połączone z wątkiem miłosnym, to jednak wolę te osadzone w znanych mi realiach. Wyraźnie bliższe są mi 'historie z życia wzięte', toczące się bez pomocy i udziału magicznych sił oraz fantastycznych istot.

W postaciach stworzonych przez Gaimana brakowało mi głębi i...'mięsa'. Nie zajrzałam w zakamarki ich dusz ani w meandry ich umysłów. Bohaterowie reprezentowali dwa typy - dobry i zły, przy czym ci dobrzy byli raczej mili i bezbarwni, źli - oczywiście - okrutni i czerwono czarni. Zupełnie jak w bajkach dla dzieci. Stonowane relacje jednych i drugich w niczym nie przypominały wzburzonego morza.

A miłość? Miłość... Cóż... Więcej naczytałam się o dolegliwościach i cierpieniach spowodowanych złamaniem nogi i poparzeniem dłoni niż porywach młodych serc, w których przecież krąży gorąca krew (i hormony). Ale u kresu wędrówki i dotarciu bohaterów do celu dostałam wreszcie tadam! - i "nie opuszczę cię aż do śmierci".

Magiczny świat rozciągający się za murem nie odkrył przede mną praw nim rządzących, reguł ani czyhających niebezpieczeństw. Nadal nie wiem co w nim dozwolone, a co zabronione. Nie znalazłam stabilnego punktu odniesienia, ani klucza do jego zrozumienia.

Najbardziej doceniam pomysł autora na fabułę. Podział na dwa światy i punkt, w którym one się ze sobą stykały. Intrygi, tempo i bieg akcji zostały przemyślane i zręcznie poprowadzone. Historia została napisana bez zadęcia i ozdobników, tak więc bardzo dobrze się ją czytało. Summa sumarum - "Gwiezdny pył" to idealna bajka na dobranoc. Tylko czy na pewno dla dorosłych?