Mirabelium. Pierwsze Ogniwo recenzja

Detektyw Mojmir Lupej nienawidzi świąt, bo te zwykle rodzą kłopoty. Dlatego też, gdy w Noc Kupały zostaje nagle wyrwany ze snu, wie jedno – stało się coś złego. Kiedy okazuje się, że ukochana córka hrabiego de Vott została bestialsko zamordowana, nie jest przesadnie zdziwiony.
Bardziej zaskakuje go zachowanie siostry zmarłej, która ze wszystkich sił pragnie przyłączyć się do prowadzonego śledztwa. Zamiast pogrążyć się w rozpaczy, Liwia de Vott zamierza działać i dopaść zabójcę. Mojmir nie jest pewien, co o tym myśleć, gdyż nigdy dotąd nie przyszło mu współpracować z niewiastą. Dodatkowo w sercu wciąż nosi nieprzepracowane traumy z przeszłości…

„Mirabelium. Pierwsze Ogniwo” to debiutancka powieść autora, która skupia się na wykreowanym przez niego świecie Mirabelium. Czerpiąc ze słowiańskich wierzeń, Amon Lewandowsky zabiera czytelnika w pełną zagadek i magii przygodę. I chociaż pomysł na tę książkę jest dobry, to jego realizacja wypada dość średnio.

Początek tej historii ma naprawdę wiele świetnych elementów. Wątek kryminalny i sam opis morderstwa wręcz mnie urzekł, ale im dalej, tym niestety gorzej. Podczas czytania miałam wrażenie, że pisarz próbuje przekazać za wiele informacji jednocześnie, a ciągłe zmiany miejsc oraz postaci przyprawiały mnie o zawrót głowy. W efekcie nie potrafiłam się zaangażować w fabułę - tym bardziej że bohaterowie byli dość schematycznie ukazani. Nie zdołałam się z nimi polubić, co przyznaję z dużym smutkiem, bo naprawdę mieli duży potencjał.

Z plusów muszę wymienić ciekawy pomysł na świat, a także styl Amona Lewandowsky. Autor ma lekki, przyjemny sposób pisania. Dużo w jego powieści dialogów, ale także zabawnych scen rodem z twórczości Sapkowskiego. Szczególnie podobały mi się momenty, gdy akcja przenosiła się do Świątyni Mokoszy. Gdyby fabuła działa się całościowo w tym miejscu, to mam wrażenie, że bardziej bym się zaangażowała w historię. Również mapa Mirabelium ułatwiała śledzenie podróży Mojmira przez poszczególne miasta.

„Mirabelium. Pierwsze Ogniwo” Amona Lewandowsky to taka powieść, która na pewno znajdzie swoich fanów. Jak jednak wcześniej pisałam, dla mnie sam pomysł jest naprawdę dobry, ale zawiodło mnie wykonanie. Nie mogę więc Wam jej polecić, ale myślę, że jeśli macie ochotę po nią sięgnąć… To spróbować nie zaszkodzi. Dla mnie to typowy przeciętniak, ale… Kto wie? Może Was zachwyci? 😉

Książka z Klubu Recenzenta serwisu @nakanapie.pl