Znaki życia. Tom II recenzja

"Znaki życia" to dwutomowa książka, którą Wioletta Milewska debiutowała na rynku książki już jakiś czas temu. Historia obyczajowa o kobietach i ich rodzinach, ale nie tylko dla kobiet. Dwie bezpośrednio ze sobą związane pozycje przeczytałam od razu po sobie i traktowałam jako całość stąd też jedna, dłuższa recenzja fizycznie dwóch powieści.

Trzy główne bohaterki — silne postaci kobiece. Tak od siebie różne, a w niektórych aspektach tak do siebie podobne. Niektóre podobieństwa Czytelnik odkrywa bardzo szybko, porównuje sytuację i dochodzi do zazwyczaj trafnych wniosków. O innych zbieżnościach nie zdaje sobie jednak sprawy bardzo długo, a kiedy je dostrzega, wcale by się tego akurat nie spodziewał. Wiem, że piszę tajemniczo, ale nie chcę zdradzać Wam ważnych sekretów, chcę natomiast podkreślić, że tych nie będzie brakować i zdecydowanie nie wszystko jest proste i takie, jak na pierwszy rzut oka się wydaje.

Malwina od lat dba o to, by jej związek miał szansę przetrwać, dodatkowo walcząc z uzależnieniem. Sylwia tęskni za mężem, który bardzo często wyjeżdża w delegacje, a przy tym próbuje znaleźć przyczynę męczących i mocnych bólów głowy. Wiktoria zajmuje się nie tylko córką, ale również domem i niewielkim gospodarstwem — na wsparcie męża nie może liczyć, gdyż dla mężczyzny zazwyczaj ważniejsze od rodziny są inne sprawy. Czy kobiety poradzą sobie z problemami życia codziennego? Co tak naprawdę je łączy i czy będą w stanie sobie pomóc?

Książki czyta się naprawdę dobrze i bardzo płynnie. Literatura obyczajowa zazwyczaj jest lekka prosta i przyjemna i tak też jest również w tym przypadku. Wioletta Milewska nie boi się jednak pisać o rzeczach trudnych, a przy tym bardzo ważnych. U Autorki nie ma tematów tabu, co bardzo mi się podobało.

Historia została opisana w niezwykle emocjonalny sposób, przez co ma się wrażenie, że jest bardzo prawdziwa. Jeśli chcecie sięgnąć po powieści, już teraz przygotujcie się na liczne i bardzo różne emocje, które z pewnością będą Wam towarzyszyć. Ja bardzo lubię, jeśli tak jest, więc uważam to za kolejny duży atut.

Mnogość i różnorodność tematów sprawiają, że każdy Czytelnik znajdzie tutaj coś dla siebie. Jeśli tylko lubicie literaturę obyczajową i powieści z życia wzięte z pewnością się nie zawiedziecie. Autentyczne bohaterki, prawdopodobne historie, emocje i ciągła akcja zdecydowanie na plus. Minusów nie znalazłam, a książki czytało mi się bardzo przyjemnie stąd wysoka ocena i ogromna chęć poznania dalszych losów opisanych przez Wiolettę Milewską postaci.

Recenzja powstała dzięki współpracy z Autorką — bardzo dziękuję za możliwość przeczytania i zrecenzowania "Znaków życia".