Srebrna łyżeczka recenzja

Hej, hej

Lipiec to dla mnie mało czytelniczy miesiąc. Trudno mi się zorganizować i wrócić do starych i sprawdzonych nawyków. Są jednak takie książki, których nie potrafię sobie odmówić. Tak było w przypadku najnowszej powieści Magdaleny Witkiewicz „Srebrna łyżeczka”, która swoją premierę miała 14 lipca.

Nie dziwi mnie fakt, że "Srebrna łyżeczka" podbija serca czytelniczek i szturmem zdobywa czołowe pozycje na listach bestsellerów. To wyjątkowa powieść, która chwyta za serce, a jednocześnie daje do myślenia. Niesie też ze sobą wiele cennych życiowych mądrości, z których można czerpać inspirację. Takiej historii właśnie potrzebowałam. Prawdziwej, pięknej, wzruszającej. Historii o życiu i jego odcieniach. Historii o wielkiej miłości, błędach, tajemnicach i wybaczaniu. Tylko Magdalena Witkiewicz potrafi wykreować świat w taki sposób, że odnajdziemy w nim cząstkę siebie.

„Srebrna łyżeczka” to historia miłości Lidii i Konrada. Tych dwoje poznaje się w dość nietypowych okolicznościach, które nie sprzyjają rodzącemu się uczuciu. Lidia jest maturzystką, której życie nie szczędziło trosk i przykrych doświadczeń rodzinnych. Wychowywana przez matkę, która miała słabość do alkoholu, szybko musiała dorosnąć i przejąć opiekę nad domem i swoją rodzicielką. Natomiast Konrad jest już dojrzałym mężczyzną, który stoi u progu kariery medycznej. Czy duża różnica wieku i różne doświadczenia życiowe mogą być podwaliną do stworzenia idealnego związku? Czy taki związek ma szansę na przetrwanie? Czy miłość może pokonać przeszkody, które stają na jej drodze?

Życie każdego z nas możemy podzielić na kilka etapów, które rządzą się swoimi prawami. Każdy musi popełniać błędy, podejmować decyzje, które nie najlepsze i często kierują nasze ścieżki w złym kierunku. Ważne jest jednak to, by wyciągać z nich wnioski. By uczyć się na błędach, by walczyć o to, co dla nas najważniejsze. By posklejać nasze szczęście i nadać mu nowy wymiar. Wiadomo, że przeszłości nie da się wymazać, ale na jej zgliszczach można budować przyszłość i walczyć o swoje marzenia. To tak jak w przypadku japońskiej techniki naprawiania potłuczonej porcelany – kintsugi. Choć widać rysy, to naprawiony przedmiot jednocześnie jest symbolem kruchości, piękna i siły.

„Srebrna łyżeczka” to idealna lektura na letnie wieczory. Gorąco polecam!