Przyjacielski układ recenzja

TORI
Zgodziłam się uczestniczyć w durnym planie mojego najlepszego przyjaciela. Przez tydzień mam udawać jego narzeczoną. I tutaj pojawia się problem: ja nie chcę udawać. Zaraz powiecie: standard, laska zakochuje się w swoim kumplu i oczywiście kończą szczęśliwie. Tutaj nie będzie tak łatwo, wszystko skomplikuje jedna noc…
ERIC
Poprosiłem swoją seksowną najlepszą przyjaciółkę, żeby udawała przed moimi rodzicami moją narzeczoną. Plan wydawał się prosty, jedynie nie przewidziałem kilku rzeczy, które totalnie spieprzyły naszą przyjaźń. Teraz staram się to naprawić, tylko czy dam radę?
Przyjaciele na zawsze, tak było wtedy…
.
Za egzemplarz dziękuję wydawnictwu @waspos oraz @m.repalska i za możliwość jej przeczytania. Z autorką spotykam się pierwszy raz, choć nie ukrywam, że jej książki posiadam na półce ale jeszcze jakoś się do nich nie zebrałam. Wiem powiecie wstyd no cóż, jak to mówią lepiej późno niż wcale. Mamy tu dwóch bohaterów, kobietę i mężczyznę. Tori czyli Victoria jest piękną, zakręconą dziewczyną. Jej teksty rozśmieszały mnie czasami do łez i zauważyłam, że jest strasznie podatna na przeróżne wpadki. Z kolei Eric lubi imprezować, zmienia dziewczyny jak skarpetki w szufladzie chociaż w jego sercu na zawsze była, jest i będzie tylko jedna. Lecz, żeby tego nie stracić nie robi nic, bo za bardzo ceni sobie przyjaźń. Jest przystojny, szarmancki, dobrze wychowany no i oczywiście kasiasty, bo jakżeby inaczej. Victoria i Eric się przyjaźnią, tak tak kochani jednak przyjaźń damsko-męska istnieje, no ale jak to w takich relacjach bywa, tych dwoje ludzi darzy się uczuciem. Żadne z nich nie wie, że podkochują się w sobie nawzajem, bo boją się, że zniszczą to co już mają. Rozdziały są napisane z dwóch perspektyw, co daje nam pełny obraz tego co czują bohaterzy w danym momencie. Relacja między Spencer oraz Victorią pokazuje jak silne są więzi rodzeństwa. Chociaż nie powiem, Spens wtykała nos w nie swoje sprawy i czasami była lepsza niż jakikolwiek osiedlowy monitoring czy jakiś radar. Książkę czyta się szybko i lekko a dobór słów nie jest skomplikowany tylko prosty i przyjemny dla oka. Nie ukrywam, że niektóre teksty powodowały niekontrolowany atak śmiechu. Lecz niestety były też i takie popychanki słowne, obrażanie się i zachowanie rodem z gimnazjum. Książka pokazuje nam, że w związkach najważniejsza jest szczerość. Kłamstwo ma krótkie nogi i prędzej czy później wyjdzie na jaw. Zaufanie szybko stracić a zdobyć go na nowo jest o wiele ciężej. Polecam, miła, przyjemna lektura taka na jeden wieczór.