Pokuta recenzja

"Pokuta" Anny Kańtoch to jeden z lepszych kryminałów jaki przeczytałam w tym roku! Autorka udowadnia, że można napisać dobrą powieść bez epatowania brutalnością, mnogości trupów i języka rodem z rynsztoka. Wielkie brawa!

Akcja powieści rozgrywa się w 1986 r.,  małej nadmorskiej miejscowości, gdzie w brutalny sposób zamordowana zostaje młoda dziewczyna.  Nie miała wrogów i nikt nie powinien mieć powodów, aby to zrobić. Milicja szybko oskarża jej chłopaka, który po wpływem przesłuchań przyznaje się do wszystkiego. Sprawę uznaje się za zakończoną. Ale na komendę zgłasza się mężczyzna, który  twierdzi, że to on zabił Reginę i jeszcze kilka innych młodych dziewczyn. Sprawa zaczyna się komplikować, a jej rozwiązania podejmuje się komisarz Igierski. 

W tej powieści wszystko jest na swoim miejscu, ciekawe motywy postępowania, ciekawy wątek kryminalny, nieszablonowy śledczy, przypominający śledczych z klasycznych powieści kryminalnych. Akcja powieści toczy się niespiesznie, ale emocje są stopniowane w genialny sposób. 

Powieść czyta się bardzo dobrze, aczkolwiek trzeba zwrócić uwagę, że pisana jest dość gęsto. Trzeba się przy niej dobrze skupić. Autorka bawi się z czytelnikiem, na wiele pytań odpowiada między wierszami. Wszystko jest dobrane w odpowiednich proporcjach! 

Polecam serdecznie