Między mną a czereśnią recenzja

Dziwne będzie to, co napiszę, ale ta powieść mimo trudnego i smutnego tematu jest niesamowita. Przepiękna zarówno w treści, znaczeniu, jak i odbiorze całości. A co jest owym zagadkowym "trudnym tematem"? Mefalda, bo ona jest tu główną bohaterką, traci wzrok. Stopniowo, ma jeszcze wprawdzie nieco czasu, ale ten niestety szybko się kurczy i nagle okazuje się, że jest go zbyt mało, bo życie tak bardzo smakuje.... W tym wieku, gdy dzieci chcą się bawić, żyją dniem, bez planów na przyszłość, to ten czas z dnia na dzień kurczy się do wielkości naparstka. Wzrok Mefalda stopniowo niszczą szare mgły lub czarne plamy. Ogranicza się pole widzenia, a jak się okazuje po krokach do szkoły, także uchwycenie rzeczy z daleka z czasem okazuje się niemożliwe. Bo po prostu nie widać. Któregoś dnia Mefalda liczy kroki do czereśni na terenie szkoły. Wyobraża sobie jej kwitnące barwnie kwiaty i niesamowite roztaczane wokoło piękno, które potem zamienia się w owoce. Jeden krok to pół metra. A do czereśni? Najpierw jest osiemdziesiąt kroków, czyli 40 metrów - taka jest odległość widzenia i, co smutne, acz nieuchronne, ten dystans z każdym tygodniem się zmniejsza. Aż Mefalda musi któregoś dnia podejść tak blisko, żeby zobaczyć na wyciągniecie dłoni. Musi dotknąć, by wiedzieć, że dobrze doszła... W drodze do szkoły towarzyszy jej tata, w szkole pomaga jej dobrym słowem i obecnością Estella, sprzątaczka, wspaniała, ciepła na swój sposób kobieta, z którą dziewczynka złapała nić porozumienia. Estella wprowadza Mefalda w świat słów i znaczeń, co nie raz siedząc w głowie małej uczennicy powoduje dotarcie do nowych źródeł piękna wyrazów. A, że Mefalda ma wyobraźnię pełną barw i zmysłów, to już możemy przypuszczać jakie będą efekty.
Autorka trudny temat ubrała w niesamowitą powieść. dziewczynka, która traci wzrok, ale to przecież zaledwie jeden ze zmysłów. Inne rozwijają się nader mocno, są wyczulone jak mało u których ludzi. Wszystko jest bardziej.... bardziej słyszalne, bardziej delikatne... wszystko ma znaczenie, bo wszystko jest dla dziecka ważne i istotne. Zmysły i emocje - wszystko się łączy. Są w książce niewiarygodne wręcz fragmenty o tym, jak dziewczynka odbiera muzykę i jej brzmienie. Jak idzie w ciemności przez ogród za domem. Jak wyobraża sobie świat, który zostaje jej odebrany. I jak marzy o domku na czereśni, w którym będzie mieszkać. To wszystko tworzy glebie tej nieco niepozornej objętościowo książki. Głębie, jakiej czasem próżno szukać w bestsellerach rynku wydawniczego. Konieczna lektura dla każdego.