Zadzwoń, jak dojedziesz recenzja

Rodzeństwo: najstarsza Renata, środkowa – Ania z mężem i najmłodszy Mateusz wraz z partnerem Tomkiem w trzecią rocznicę śmierci ich mamy Wandy przyjeżdżają do swojego ojca Ryszarda, by wspólnie zjeść kolację i ustalić porządek opieki nad coraz starszym rodzicem. Rodzinne spotkanie, które początkowo przebiegało w sympatycznej atmosferze przerodziło się w tornado emocji wzajemnych żalów i pretensji sięgających czasów początków tej familii. Do czego doprowadzą coraz trudniejsze tematy latami ukrywane gdzieś głęboko w duszy każdego z uczestników? I znajdziemy odpowiedź na pytanie od Autora Jakuba Bączykowskiego : „Czy na dzieciach spoczywa obowiązek opieki nad rodzicami”? Polecam Wam lekturę niezwykle inspirującej powieści „Zanim dojedziesz”.

Jakub Bączykowski w niezwykle umiejętny sposób opisuje relacje rodzinne. Obliguje czytelnika do myślenia, zastanawiania się i roztrząsania zagadnień, z którymi nie chcemy się mierzyć. W powieści „Zadzwoń jak dojedziesz” podoba mi się wszystko: konteksty, dialogi, budowa napięcia i cała fabuła. Przyglądając się tej całej rodzinie niejednokrotnie się wzruszałam nad siłą ich wzajemnych więzi i miłości, która ich łączyła. Rodzice Wanda i Ryszard fantastycznie wychowali swoje dzieci – dla świata, wyposażyli we wszystkie zasoby, których potrzebują w dorosłym życiu. Każde z rodzeństwa jest inne a jednocześnie są dla siebie wsparciem mimo jakichś żalów. Imponowała mi siła miłości małżonka Pana Ryszarda do jego żony Wandy. Niestety życie jest okrutne i rozdzieliło ich poprzez jej śmierć. Akceptacja utraty bliskiej osoby jest bardzo trudna, czy jednak jest to strata ostateczna, skoro została mu jeszcze chwila życia i ma dzieci? Nestor nie potrafił się jednak pogodzić z takim stanem rzeczy… i to wzbudziło we mnie ogromne współczucie dla niego… Potomstwo zbyt skupione na sobie i przerzucaniu odpowiedzialności, nie zauważyło, że ojciec z każdym dniem coraz bardziej się w sobie zamyka… A później… to już było za późno na „zadzwoń jak dojedziesz”.

Rzetelna obyczajowo-psychologiczna powieść o relacjach i więziach w rodzinie, o stracie, depresji, rozmowie, która jest zawsze i wszędzie najważniejsza, uważności na drugiego człowieka, trudach i problemach w opiece nad starym rodzicem, utartych przekonaniach, które mogą nas zgubić… i o tym, że to co widzimy nie zawsze jest stanem faktycznym a tak szybko oceniamy…

Serdecznie polecam Wam niezwykłą powieść o tym, co w życiu najważniejsze… Autor Jakub Bączykowski podpowie Wam, „Czy na dzieciach spoczywa obowiązek opieki nad rodzicami”?, ale odpowiedzieć musicie sobie sami…

Za egzemplarz do recenzji dziękuję Wydawnictwu Mięta i serwisowi lubimyczytac.pl.