Istota zła recenzja

Debiut literacki włoskiego pisarza Luca D'Andrea można z pewnością zaliczyć do udanych. Talent bije praktycznie od pierwszego złożonego zdania. Luca pisze w pierwszej osobie, dzięki czemu czytelnik ma wrażenie, jakby sam bohater siedział z nim w pokoju i opowiadał mu straszną historię, która zdarzyła się w górach.

Scenarzysta filmowy Jeremiasz Salinger przenosi się wraz z żoną Annelise i 5-letnią córką Clarą w góry Południowego Tyrolu. Annelise pochowała tam matkę i zostawiła ojca; kiedy wracają całą trójką bohater nie tylko będzie musiał doszlifować niemiecki (główny język tamtejszej ludności), ale także będzie musiał żyć w górach zdradzieckich i obszernych, kryjących wiele tajemnic. Pewnego feralnego dnia kończy się sielanka Salingera, dochodzi do wypadku, który odciśnie na nim piętno do końca życia. To będzie dopiero początek tragicznych wydarzeń... Kiedy wydawałoby się, że Salinger powoli dochodzi do siebie, na wycieczce wraz z córką słyszy historię, której nie potrafi wyrzucić z głowy. Wkrótce stanie się to jego obsesją.
Kto jest winnym masakry w górach? 
Co się tam tak naprawdę wydarzyło? 
I kim jest tajemnicza Bestia?

Uważam, że wiele wątków D'Andrea mógł sobie darować. Portret psychologiczny bohaterów jest dobrze dopracowany, jednak akcja nie porywa nas od pierwszej strony. Autor powoli wprowadza nas w swoją historię. Zakończenie jest mocne, szokujące i nieprzewidywalne.