Wtorki z Morriem recenzja

Wielu spotkało w swoim życiu kogoś, kto stał się dla nich mądrym i cierpliwym nauczycielem, zawsze służącym radą i pomagającym stawiać pierwsze kroki w dorosłym życiu. Dla Mitcha Alboma taką osobą był Morrie Schwartz, profesor socjologii, który go kiedyś uczył. Po dwudziestu latach spotykają się ponownie w bardzo trudnym dla autora okresie. Jego dawny mistrz jest nieuleczalnie chory, mimo to widują się jak kiedyś co wtorek, a ich rozmowy stają się dla Mitcha bezcenną lekcją życia.(fragment pochodzi z okładki książki)

Książka jest w swego rodzaju spisem rozmów pomiędzy autorem a jego dawnym profesorem z college ‘a. Ponowne spotkania zaczynają się po emisji programu z schorowanym socjologiem w telewizji, wtedy też dawny student podejmuję decyzję o odwiedzinach u starego znajomego.

Rozmowy obu panów dotyczą ogólnie pojętego życia, różnych jego aspektach jak i odbierania i korzystania z życia. Podkreślić należy, że poruszany jest też temat choroby i umierania, co nie często spotyka się w literaturze, wątek wiąże się z nieuleczalną chorobą Morrie’ego, jaką jest SLA. Jednak profesor nie chce poddać się chorobie i pomimo, że jego ciało z każdym dniem jest coraz słabsze i niedołężne, on nadal chce uczyć swoich najbliższych życia. Pragnie przekazać im wszystko co umie i do czego doszedł przez cały okres swojego bytu. Wykorzystuje każdy dzień który mu pozostał, nie wycofuje się z życia w społeczeństwie.

Książka jest swojego rodzaju poradnikiem dla wszystkich czytelników, podkreśla bardzo istotne aspekty, tak bliskie również nam ludziom współczesnym. Wyścig szczurów, pęd życia? Brzmi znajomo, a może warto czasem odpuścić i zwolnić? Czasami wystarczy nie wiele, chwila na przemyślenia może odmienić życie.

Drogi czytelniku, z tymi pytaniami zostawiam Cię. Gdybyś potrzebował pomocy w odpowiedzi to polecam sięgnąć po książkę.

Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl, za co dziękuję.