Wyborny trup recenzja

Ta książka jest idealnym przedstawieniem tego, że zwierzęcy instynkt w nas nie wymarł. Ludzie czują potrzebę jedzenia mięsa ponad wszystko i nic nie jest w stanie powstrzymać tej woli. Obrzydliwe opisy budzące niesmak, zdecydowanie nie są wskazane dla wrażliwych odbiorców. Czuć w nich jednak realizm, który sprawia, że podświadomie wiemy, że człowiek byłby do tego zdolny. Samo poczucie wyższości nad innymi jest namiastką dowodu o wszechobecności nierówności.
Bardzo dobrze wykreowany świat powstały po epidemii i opis całego przemysłu od wewnątrz. Schemat hodowli i produkcji "mięsa specjalnego" jest scharakteryzowany co do szczegółu i przedstawiony skrupulatnie od początku do końca.
W trakcie czytania można poczuć dreszcze na ciele, a niektóre momenty sprawiają wręcz, że trzeba odłożyć książkę na chwilę i odetchnąć. Zdaje mi się jednak, że część opisów była kreowana na siłę, by tylko pokazać okrucieństwo ludzkie wobec zwierząt i drugiego człowieka.
Większość powieści była poświęcona na przedstawienie wykreowanego świata i mimo, iż było to zrobione-jak już napisałam powyżej- niezaprzeczalnie dobrze, to uważam, że było tego za wiele.
Sama fabuła zawiązała się dopiero pod koniec książki i
po pierwsze: była znaczną mniejszością treści
po drugie: nie miała w ogóle sensu, a jej celem było jedynie najpierw obrzydzić czytelnikowi głównego bohatera, a następnie go zdezorientować i sprawić, by miał wobec niego mieszane uczucia.
Zakończenie mnie całkowicie zawiodło i do teraz nie wiem co o tym sądzić. Jest niegustowne i bezmyślnie napisane. Wydaje mi się, że autorka je tak skonstruowała jedynie po to, by "zaskoczyć" swojego odbiorcę, jednak mało komu udaje się to bezwzględnie, tak więc z żalem przyznam, że w tym zadaniu Augustina Bazterrica poległa.
Mimo wszystko nie potrafię ocenić tej książki negatywnie. Jak każde dzieło ma w sobie pozytywne cechy i negatywne, aczkolwiek muszę przyznać, że ta zapadła mi w pamięć.
Jest tu ważny morał, mówiący o tym, jak zawsze będzie istnieć nawet niezauważalna na pierwszy rzut oka hierarchia. W końcu jedni ludzie są godni życia, a inni pozostają pokarmem.