Nie pytaj recenzja

Wciągnęła mnie ta historia od pierwszej strony. Najpierw śmierć pewnej kobiety, Marii Korcz. Wypadek czy samobójstwo? Potem dylematy jej córki Ingi Ignatowicz - Korcz. Czy zostawić rodzinne sekrety w spokoju? A może powinna jednak drążyć i poznać tajemnicę pochodzenia swojej matki? Maria pochodziła z domu dziecka. Nie znała swoich rodziców. W papierach figurowali jako NN. O swojej przeszłości nigdy nie opowiadała. W domu nie wolno było o to pytać. Inga czuła, że jej matka skrywała jakąś bolesną tajemnicę i że wciąż dręczyła ją nieznajomość swoich korzeni.

Akcja książki zaczyna się rozkręcać (i gmatwać jednocześnie), gdy pojawiają się kolejne postacie, a Inga zaczyna dostawać tajemnicze maile od anonimowego nadawcy. Te zagadkowe wątki pobudzały moją ciekawość. Kim są pianistka Wanda, sześćdziesięcioletni fotograf Jan i staruszek na szpitalnym łóżku? Jakie znaczenie mają dla historii Marii i jej córki Ingi? Przez długi czas czytelnik nic nie wie. Tajemnica goni tajemnicę, a wątki zamiast się rozwiązywać zapętlają się coraz bardziej. W pewnym momencie już byłam nawet tym zmęczona, bo pojawiało się coraz więcej nowych postaci, a nic nie chciało się sklejać i łączyć w sensowną całość. W końcu jednak powoli wszystko zaczęło się wyjaśniać.

Prawda o rodzicach Marii i jej dzieciństwie w domu dziecka okazała się bolesna. Może rzeczywiście czasem lepiej wiedzieć mniej niż za dużo? Inga w miarę odkrywania tajemnic z przeszłości kilkukrotnie przeżyła szok. Historia Marii, jej matki w pewien tragiczny sposób połączyła się z historią kilku innych rodzin. Anna, Kuba, Hanka, Alicja, Jan - wszyscy oni byli naznaczeni tragicznymi wydarzeniami sprzed lat i ponosili ich konsekwencje. Czytelnik musi przygotować się na wzruszenia. Obok takich ludzkich dramatów nie da się przejść obojętnie.

Nie znałam wcześniej autorki, teraz wiem, że chętnie przeczytam inne jej powieści. Pisarka świetnie buduje napięcie. Byłam zaciekawiona od pierwszej strony i ten stan nie opuścił mnie od końca czytania książki. Ani chwili nudy! A przy tym gwarantowane wzruszenia i mnogość różnorodnych emocji. Od współczucia, przez strach, gniew, żal, po głęboki smutek. Zakończenie przynosi ukojenie. Tajemnice z przeszłości zostają wyjaśnione, a niezakończone sprawy znajdują swój finał.
Polecam tę książkę wszystkim lubiącym tajemnicze historie oraz tym, którzy chcą się wzruszać podczas czytania.