Nasze jutro recenzja

Książka swoją premierę miała 4 grudnia, jest to drugi i ostatni tom dylogii „Na zawsze". Jeżeli czytaliście pierwszą część to sami dobrze wiecie, że skończyła się w momencie najciekawszym. Wtedy ja sama mówiłam, że jest to świetna książka i czekam z niecierpliwością na kolejną część. Troszkę się bałam, że będzie ona słabsza i mniej ciekawa, ale to, co autorka serwuje w tej części to prawdziwy roller coster emocjonalny. Mimo że książka nie posiada wielu stron to znajdziecie w niej sporo akcji oraz jej zwrotów, które tak namieszają w głowie, że już nic nie będzie oczywiste. Daniel i Łucja zmagają się z przeciwnościami losu, nie chcą dopuścić do wybuchu uczucia, jakie między nimi krąży, ukrywają je nawet przed sobą. Jednak tak jak to w życiu bywa od przeznaczenia i miłości nie da się uciec, a bycie osobą wiecznie rezygnującą ze szczęścia i marzeń może nas zaprowadzić w złą stronę. Każdy człowiek potrzebuje drugiej osoby, która będzie dla niego oparciem, przyjacielem i wielką miłością.

„Kochając, przyjmujemy na siebie brzemię drugiej osoby. Walczymy dla niej i dla niej umieramy. Stawiamy czoło całemu światu. Bo kochamy. Bezgranicznie".

Ten cytat jest przepiękny i bardzo prawdziwy, od razu rzucił mi się w oczy. Książka cudowna, z oryginalną i mało spotykaną fabułą. Ja zostałam oczarowana tą dylogią i tym jak autorka ją poprowadziła. Gratuluję Pani Aniu i polecam każdemu z czystym sumieniem, bo wiem, że nie jedno serce ona skradnie.