Columbine. Masakra w amerykańskim liceum recenzja

20 kwietnia 1999 roku dla uczniów liceum w Columbine miał być zwykłym wiosennym dniem. Nikt nie przewidział, że ta data już na zawsze zapisze się w kartach historii Stanów Zjednoczonych, jako największa masakra w liceum Columbine. Tego dnia, Eric Harris i Dylan Kle bold, weszli do szkoły i zastrzelili dwanaścioro uczniów i nauczyciela, poważne zranili jeszcze dwadzieścia cztery osoby. Obaj wyglądali na zwykłych licealistów, chodzili do liceum na przedmieściach Denver, spotykali się ze znajomymi, mieli dziewczyny, łapali się prac dorywczych. Lada chwila mieli iść na studia, które poprzedzał bal maturalny. Jednak na kilka miesięcy przed balem zaplanowali zamach bombowy na swoich rówieśników. Według ich planu, mieli zginąć wszyscy, bomby jednak nie wybuchły.

Dave Cullen przez dziesięć lat zbierał informacje, dokładnie analizował wszystkie narosłe wokół tej sprawy mity i przyglądał się losom lokalnej społeczności, która każdego dnia zmagała się z tragedią, jaka miała miejsce w liceum. Cullen, korzystając z dostępnych dokumentów i obszernego materiału dowodowego stworzył jeden z lepszych reportaży, jakie do tej pory czytałam. Autor w swojej książce nie skupia się na samej tragedii, nie przedstawia nam tylko tego, co wydarzyło się 20 kwietnia 1999 roku, ani też, co było tego przyczyną. Daje nam obraz społeczeństwa zmagającego się z prawdziwą traumą, która pozostawiła po sobie ślad, którego nie sposób jest wymazać. „Columbine” to dogłębny obraz psychologiczny morderców – poznajemy ich życie, myśli, a to wszystko dzięki dostępnym prywatnym dziennikom. Bardzo dokładnie przyjrzał się również ofiarom oraz poszkodowanym, ukazał nam ich życie po tragedii, korzystając z zeznań i transkrypcji rozmów ze świadkami. Cullen wykonał kawał dobrej roboty, zadał sobie wiele trudu, analizując wszystkie dokumenty, zeznania, odbył wiele rozmów, gromadząc przy tym ogromną ilość informacji, którą później musiał skrupulatnie prześledzić.

„Columbine” nie jest łatwą lekturą, ale warto po nią sięgnąć, tym bardziej że do takich sytuacji dochodzi coraz częściej. To kawał rzetelnie wykonanej pracy reporterskiej. Polecam.