Jej wysokość gęś. Opowieści o ptakach recenzja

O ptakach wiem mało - lubię na nie patrzeć, słuchać ich śpiewu, niektóre rozpoznaję – i na razie mi to wystarcza.

Autor, Jacek Karczewski, dziennikarz, wie o nich bardzo dużo. Należy do stowarzyszenia Ptaki Polskie, obserwuje  ptaki w ich naturalnym środowisku w Polsce i nie tylko; a potem opisuje to co zobaczył, ptasie obyczaje, życie niektórych ptaków i ludzi, którzy swoje życie związali z ptakami. 

Gdy zobaczyłam okładkę, zaintrygował mnie tytuł, bo przecież słowa „jej wysokość” czy „wasza wysokość”  to zwrot tytularny, przynależny osobom z rodzin panujących, królom i książętom; ale gęś?... Jakże często mówimy „głupia gęś”, z pogardą lub złością; ewentualnie doceniamy walory użytkowe tego gatunku, a niektórzy słyszeli o gęsiach kapitolińskich, co ocaliły Rzym. No to kim jest ten ptak? O czym, a może o kim, jest ta książka? 

Tak pisze o niej sam autor: „To jest książka o ptakach, po prostu, a czasami o ludziach, którzy tak jak ja mają na ich punkcie odlot i dla których ptaki i cała przyroda są ważne. Opowiadając o nich, starałem się robić to tak, jak opowiada się o znajomych: co robią, gdzie żyją, co się im przydarza. Bo ptaki to nasi znajomi. Kiedy na chwilę odstawimy nasze tytuły, drogie gadżety i święte prawdy, kiedy spuścimy z tonu, okaże się, że mamy podobne problemy, a nawet ambicje i pragnienia: mieć rodzinę, a czasami święty spokój, czuć się bezpiecznym w stadzie, ale zachować własną przestrzeń. Być zdrowym i sytym, mieć szacunek swojej grupy, a nawet dobrze wyglądać i się podobać… Bardzo bym chciał, aby tym, którzy sięgną po „Jej Wysokość Gęś”, została ona w głowach raczej jako wspomnienie ciekawego spotkania niż przeczytana książka.”

I tak właśnie jest; na pewno nie jest to książka naukowa z definicji – to zbiór krótszych i dłuższych opowieści o różnych ptakach, W tych opowieściach zostało zawartych mnóstwo wiadomości również naukowych, ciekawostek, anegdot, odnotowanych w zapisach stacji badawczych autentycznych historii niektórych ptaków, a nawet informacji bardzo praktycznych, przydatnych zwłaszcza w wypadku zwiedzania ptasich osiedli. 

Pisze też o problemach, z jakimi zmagają się chyba wszystkie gatunki ptaków – kurczą się obszary na których mogą w miarę bezpiecznie żyć, zakładać gniazda, wychowywać młode. A jeśli już jest taki kawałek ziemi, to zagrożeniem są ludzie, którzy mówią o sobie, że są myśliwymi, ale moim zdaniem prawdziwy myśliwy przestrzega etyki łowieckiej i nie strzela tylko po to by postrzelać do żywego celu … a tak się dzieje, w Polsce też … 

Nie da się tej książki czytać szybko – daje nam tak dużo informacji, że trzeba się nią delektować, a nie pędzić byle szybciej do końca.