To recenzja

Czy widząc klowna, z pękiem kolorowych baloników trzymanych w dłoni, po twoich plecach nie przechodzi dreszcz?

W Derry zaczynają znikać dzieci, pierwszym jest George. Policja staje się bezradna, na działanie dziwnego zjawiska. Potwór przybiera postać najgorszego koszmaru, a widzą go tylko dzieci. Bohaterska szóstka chłopców i jedna dziewczynka zamierzają pokonać czyhające zło, bo nikt inny tego nie zrobi. Przysięgają sobie, że jeśli zło powróci do Derry, to też powrócą. Najgorsze jest to, że sytuacja powtarza się co dwadzieścia osiem lat. Oni nie są już dziećmi, mają swoje życie z dala od Derry. Jednak mordercze przypadki znów się pojawiają i należy zwołać drużynę, która potrafi sobie z nimi poradzić. Raz na zawsze.

Czy uda im się pokonać zło?

Najbardziej przerażająca powieść króla grozy.

Doceniona przez miliony czytelników na całym świecie.

Ciebie też porwie.

"To" ukazuje nam różnorodną tematykę, z którą mierzą się dzieciaki. Przemoc domowa, nadopiekuńczości rodziców, prześladowań w szkole czy rasizm, problemy tak wszystkim nam, gdzieś zasłyszane w dzisiejszych czasach. Gdy okazuje się, że każde z nich miało kontakt z dziwną istotą, przybierająca kształt naszych obaw, podejmują z pozoru nierówną walkę. Muszą wykazać się nadzwyczajnym sprytem i trzymać się razem, gdyż ich przyjaźń jest silniejsza niż zło.

Do sięgnięcia po książkę, skłoniłam się po obejrzeniu filmu z 2017 r. Film wywołał we mnie ciekawe, a zarazem dziwne emocje, więc chciałam, wiedzieć, jakie będą moje odczucia po książce. Nie jest to krótka opowieść, ponieważ książka liczy przeszło tysiąc stron. Męczyłam się pewnie czas z nią, ponieważ autor użył dużej liczby opisów, które z pewnością można usunąć z książki, nie wprowadzając braków w fabule. Natomiast opisy taktyki mordowania dzieci przez klowna sprawiały, że nie raz musiałam dać odpocząć mojej głowie, gdyż strasznie mnie przerażały. Momentami zastanawiałam się, czy King pisząc tę książkę, nie miał przypadkiem problemów z psychiką. Czytając tą powieść wieczorem, moje sny nie chciały współgrać ze mną, więc mogę oficjalnie stwierdzić, że obawiam się klownów.