Jego asystentka recenzja

Zachęcona wieloma pozytywnymi recenzjami i opiniami sama postanowiłam wreszcie sięgnąć po książkę “Jego asystentka” i przekonać się o co tyle szumu.

Zachęcił mnie też opis wydawcy, że jest dla fanów “Birthday Girl”, która jest jedną z moich ulubionych książek. Uważam, że jest on nietrafiony, bo ja tam żadnego podobieństwa poza różnicą wieku między bohaterami się nie dopatrzyłam. Co nie zmienia faktu, że jest to jeden z najlepszych romansów mafijnych jaki do tej pory przeczytałam.

Rose Sinclair zdeterminowana młoda kobieta, która uparła się, że dostanie pracę w firmie WhyTech, pomimo że stanowisko zostało już obsadzone. I udaje jej się. Mało tego ta firma nie miała jeszcze tak świetnej i zorganizowanej asystentki prezesa. Nawet jej przypadłość, zaburzenie obsesyjno-kompulsywne nauczyła się wykorzystywać na swój sposób. Jest świetna w liczbach, dla niej wszystko jest policzalne, a najlepiej żeby było wielokrotnością liczby sześć. Tak radzi sobie w sytuacjach stresowych. Nie przywiązuje wagi do ubioru, ma swój własny styl i nie bardzo przejmuje się co mówią o niej inni. Do czasu…

Ezra Conti właściciel firmy, bardzo przystojny, od dwunastu lat szczęśliwy mąż, a od dziesięciu ojciec wesołej Marie. Jest dobrym szefem,uprzejmie i sprawiedliwie traktuje swoich pracowników. Pewnego dnia upokarza Rose przed całą firmą, niby nieświadomie, a jednak stało się.

W pewnym momencie autorka tak poprowadziła fabułę, że nie było do przewidzenia jak się ona potoczy, a ja z niepokojem czekałam na rozwój akcji. Chociaż bardzo kibicowałam relacji Rose i Ezry to cały czas jako żona miałam mieszane uczucia. Bo w sumie żona Contiego nie była żadną zołzą, piękna kobieta przyzwyczajona do wygodnego życia, mam wrażenie, że to nuda wkradła się do ich małżeństwa. Ale serce nie sługa... Ezra zaczyna dostrzegać w dziewczynie kogoś więcej niż tylko pracownice, ale nie tylko On. Również kolega z pracy zacznie okazywać Rose duże zainteresowanie. Wspaniale wykreowane postaci szczególnie Rose i jej przyjaciółki Laurie. Obie mają zaburzenia obsesyjno-kompulsywne, Laurie dodatkowo jeszcze łagodną odmianę zespołu Tourette’a. Nie tracą przy tym poczucia humoru, sceny z ich udziałem zawsze wywoływały uśmiech na mojej twarzy.

Bardzo ciekawie i zaskakująco poprowadzona fabuła, zwroty akcji i elementy dramatu. A chemia między głównymi bohaterami, aż kipi ze stron i jest niemal namacalna. Jak potoczyła się ta historia? Wygrało serce czy rozum? Nie zdradzę, gorąco zachęcam przeczytajcie sami.

Książka bardzo mi się podobała i mimo, że liczy niemal 500str, to tak mnie wciągnęła, że czytałam dopóki nie skończyłam.