Był sobie pies recenzja

Zdziczały szczeniaczek Toby, pupilek małego chłopca Bailey czy może policyjna suczka Ellie? Trzy psiaki, jedna świadomość. Poznajemy się, gdy psi maluch przychodzi na świat. Jako bezdomniak, wraz ze swym rodzeństwem, przygotowywany jest przez mamę do życia, w którym priorytetem jest unikanie ludzi i codzienna walka o przetrwanie. Niestety spotyka go podły los, jaki przypisany jest wielu niechcianym przez nikogo zwierzętom.

Jako Bailey może przeżyć wszystko to, czego wcześniej nie było mu dane doświadczyć. Jego opiekunem jest zakochany w nim chłopiec, z którym pieska łączy prawdziwa, wielka przyjaźń. Okazuje się, że każda chwila codzienności w rodzinie Ethana ma głębszy sens. Futrzak będzie mógł wykorzystać zdobyte w tym czasie umiejętności jako pies-ratownik. A co burzliwy los psiaka wniesie do jego życia, gdy odrodzi się jako Koleżka? Skomplikowane to wszystko!

Czy wierzysz w reinkarnację? Ktoś mądry kiedyś stwierdził, że największą wadą psów jest to, że za krótko żyją... I pewnie zgodzi się z tym każdy, kto musiał kiedykolwiek odprowadzić swojego psiego przyjaciela za tęczowy most. Dlatego tak bardzo chwyta za serce historia psa, który pojawia się w kolejnych ciałach. Historia może dodać nadziei, że może jeszcze kiedyś spotkamy się z utraconym czworonogiem. A jeśli w to nie wierzysz, to może warto zatrzymać się choćby na chwilę refleksji i znaleźć czas i otwartość na to, by dać swojemu psiakowi tu i teraz najlepsze z możliwych życie.

Nie ukrywam, że trochę irytowało mnie przedmiotowe podejście do roli psa, która momentami sprowadzana była typowo do zaspokajania potrzeb człowieka i pracy dla niego. Zdecydowanie nie każdy pies będzie najszczęśliwszy wtedy, gdy będzie zadowalał człowieka. Jednak duży nacisk kładzie autor także na tę ciepłą stronę relacji pies-człowiek, co ratuje całą historię. Pokazuje też, jak paskudni potrafią być ludzie wobec zwierząt, uzurpując sobie prawo do stuprocentowego decydowania o ich losie.

Nie zdecydowałam się na obejrzenie ekranizacji, bo podobno to, jak na planie traktowano psich aktorów było dalekie od poprawności. Książka jednak jest zdecydowanie warta polecenia dla każdego, czyje serce choć po części porośnięte jest sierścią 🙂