Czarna krew recenzja

Czy zasadnym jest obwinianie ludzi żyjących obecnie za zbrodnie popełnione przez ich przodków? Czy należy wierzyć, że zła krew przepływa przez rody, zakażając kolejne pokolenia? Co za tym idzie, czy kara wymierzona po latach na potomkach zbrodniarzy ma moc odkupienia win i zadośćuczynienia?

Marek Smuga, były policjant, teraz prywatny detektyw, dostaje zlecenie od wdowy, Anny Korn, oraz jej szwagra. Jeden z należących do rodziny Kornów klub nocny zostaje zniszczony w pożarze. Niestety straty nie są jedynie materialne. Ofiarą ognia pada także Jakub Korn, mąż Anny. Mimo początkowych przypuszczeń, nie mamy raczej do czynienia z wypadkiem, a z popełnionym z premedytacją przestępstwem. Policja niechętnie patrzy na działania Smugi. Mają bowiem na uwadze jego wątpliwą przeszłość oraz obawiają się, że w obliczu jego potencjalnego sukcesu sami wypadną blado przed społeczeństwem. Czy obie strony będą potrafiły stanąć ponad zaszłości dla dobra sprawy?

Spomiędzy tej historii wyłaniają się obrazy z roku 1944. Poznajemy Czarnego, znanego i siejącego postrach nawet w brudnym świecie złodziei i przestępców. Nikt nie wie, z kim się brata. UB? NKWD? Niemniej oparcie u większych musi mieć silne, bo dopuszcza się niegodziwości, a jajakolwiek sprawiedliwość przez długi czas omija go szerokim łukiem.

Szybko dowiadujemy się, że wydarzenia z roku 2022 oraz te sprzed osiemdziesięciu lat są ze sobą ściśle powiązane. Choć poznajemy motywy mordercy, jednak jego postać pozostaje tajemnicą. Mamy kilku podejrzanych, lecz ten jedyny sprawca sprytnie wodzi za nos zarówno przedstawicieli policji, jak i prywatnego detektywa. Kolejne, początkowo rozrzucone niedbale fakty, zaczynają się zazębiać. Główny bohater, mimo wielu mylących trop elementów, pomału dopasowuje do siebie kolejne elementy układanki.

"Czarna krew" to typowy kryminał, w którym nie mamy szalonych zwrotów akcji. Czytelnika może jednak przekonać ciekawie, dwutorowo prowadzone śledztwo oraz sprawnie przeplatane wątki z dwóch płaszczyzn czasowych. Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością autora i choć może nie mdleję z zachwytu, to jednak uważam je za całkiem udane.