Burza recenzja

Mieczysław Gorzka kojarzony jest przez większość czytelników głównie z kryminałem/trhillerem i postacią Marcina Zakrzewskiego, dzięki któremu zyskał ogromną popularność i tym samym rzeszę fanów.

Nie bez podstawy wspominam o tym fakcie gdyż, najnowsza powieść „Burza” u jednych wywoła ogromne zaskoczenie, a u innych rozczarowanie w szczególności u osób, które nie lubują się w elementach Scfi. Warto również wspomnieć , że autor swoją pisarską drogę zaczynał właśnie od wspomnianego gatunku, a dokładniej wydając w 2010 roku „ Horyzont zdarzeń” zbiór opowiadań fantastyczno-naukowych, o którym można poczytać na blogu „Yerbo Poczytalni”.”(link do recenzji-poniżej) gdyż mieliśmy tą przyjemność otrzymać od autora egzemplarz

, a warto wspomnieć, że znalezienie tej pozycji granicy z cudem.

Powracając jednak do meritum „Burzy”, Mieczysław Gorzka w swojej pozycji udowadnia swój talent do tworzenia bohaterów którzy wywołują sympatię pomimo , że ich cechy jakie nadaje są na ogół w prawdziwym życiu irytujące. Świetne rozbudowane tło głównej bohaterki, mające swoje tajemnice, które odkrywamy wraz z kolejnymi stronami , co zarówno wzbudza ciekawość ale również dostarcza stopniowo emocje.

Justyna Lewicka to główna postać opowieści. Policjantka po traumatycznym przeżyciu, która przebywając na chwilowym odpoczynku rozważa swoją dalszą karierę w policji. Załączony tryb pozwalający odreagować, zapomnieć oraz uciec myślami od skomplikowanego życia, trudnych relacji z matką czy nieudanego małżeństwa, opiewa zakrapianymi imprezami i poranną walką z kacem.


Dostaje niecodzienną propozycję pracy w ABW,którą przyjmuje niechętnie, gdyż ta wyszła od jej byłego męża. Nowe środowisko, nowopowstała grupa której ma przewodzić , a celem jest rozwiązanie zbrodni, której nie da się wytłumaczyć w racjonalny sposób. Morderstwo chłopca, którego zwłoki odnaleziono w lesie. W pierwszym momencie, można by założyć klasyczne morderstwo popełnione przez psychola, pedofila itp. jednak sprawa ma swoje drugie oblicze, które wymyka się spoza jakichkolwiek schematów, a brak jej rozwiązania wzbudza niepokój u wysoko postawionych ludzi dbających o bezpieczeństwo naszego kraju. Wspomniana sprawa to otwarcie puszki Pandory, która niesie za sobą niecodzienne zjawiska atmosferyczne, łamiące dotychczasowe prawa fizyki , których wyjaśnienie balansuje w oparciu o różne teorie jednak bez żadnych dowodów.

Mieczysław Gorzka swoją opowieścią jak wspomniałem na samym początku jednych zaskoczy a innych rozczaruję. Sam jako czytelnik śledząc poczynania autora od samego początku i przyzwyczajony do kryminalnego oblicza , mam mieszane uczucia. Ciekaw jestem czy „Burza” to powrót do korzeni (wspomniany „Horyzont zdarzeń”) czy jednak jednorazowa przygoda, mająca pokazać umiejętności radzenia sobie w innych gatunkach, czy może próba ucieczki przed zaszufladkowaniem. Sama historia jest dość ciekawa, jednak sam pomysł i motyw przewodni w niej są powszechnie znane, zarówno w literaturze jak i filmach, serialach telewizyjnych i tutaj autor mnie osobiście nie zaskoczył. W „Burzy” można by doszukać się wielu porównań , jednak każdy będzie nawiązywał do innego źródła gdy zawarta tematyka ma ogromną ilość swoich odpowiedników w scfi czy nawet w naukowych teoriach.


Czy poleciłbym „Burzę” ? Tak , ale nie osobom, które ograniczają się do gatunku kryminał/thriller 

Pomimo, że dażę autora sympatią i cenię jego dotychczasowy dorobek literacki, to jednak „Burza” nie należy do moich faworytów w całej twórczości. Nie oznacza to jednak, że książka jest zła, czy słaba. Jako osoba, która wychowała się na literaturze scfi ,fantasy i pokrewnych gatunkach , filmach serialach, grach itp. po prostu mnie nie zaskoczyła 



LINK DO WSPOMNIAJE RECENZJI „HORYZONT ZDARZEŃ”