Sznur recenzja

Chcę przytoczyć Wam anegdotkę. Jola poszukiwała patronów i recenzentów. Z chęcią pozostałam jednym z nich, wiedząc, że od ręki kupiła mnie opisem powieści. Później, gdy zapoznawałam się z lekturą, było już tylko lepiej. I pewnego dnia, pani Żuber zobaczyła mnie na stories. Jakże mocno była zaskoczona, że nie jestem długonogą blondynką, tylko rozchełstaną, z wygolonym bokiem babką z tatuażami! To jedna z tych rozmów, którą niesamowicie pozytywnie wspominam i nadal cieszę się, że pomimo premiery, Jola nadal dba o nasze kontakty.

W niewielkim miasteczku Deadwood (nazwa idealnie tutaj pasuje!) zamordowano, Bogu ducha winną Penny. Dochodzenie nie wygląda na takie łatwe, jak to wyobrażają sobie detektywi. Co tu dużo mówić, od razu zwracam uwagę na wydźwięk niewielkiej społeczności, gdzie każdy każdego zna (i wszystkie ploteczki również!). Uwielbiam takie mieściny, uwielbiam ich mieszkańców i uwielbiam ich prostolinijność! Do tego mroczny klimat, który unosi się niczym mgła. Czy w kryminalne potrzeba nam czegoś więcej?

Dialogom niczego nie brakuje, podoba mi się, że Autorka nie bała się użyć kilku mocniejszych słów w powieści. Nie stworzyła bohaterów, którym możemy rzucić się na szyje z miłością. Po prostu postacie nie są wyidealizowane, a to zdobywa u mnie zawsze najwyższe noty. Sprawa nie jest prosta, a są i tacy, którzy pragną iść po najniższej linii oporu i mieć z przysłowiowej bani. Tajemnicom nie ma końca, napięcie rośnie z każdą stroną, a my nie chcemy okładać powieści na bok. Powieść jest doskonała. Mocna, pełna niewiadomych, mroczna. Taka jak powinna być. Nie ma tutaj nic do dodania, a Autorka pokazała, na co ją stać i podniosła wysoko poprzeczkę.

Nie mogę też nie zwrócić uwagi na zaskakujące zaskoczenie, którego zupełnie się nie spodziewałam – to bardzo ważne, bo czytać powieść, którą możemy sami rozgryźć to żadna frajda, a tutaj dostajemy pełnoprawną petardę. Rozdziały są dobrze skonstruowane – krótkie i dosadne, lekko się je czyta, niemalże pędzi się przez nie. Sumując, „Sznur” jest doskonałą powieścią kryminalną, bez zbędnych opisów. Bez zbędnego mataczenia, które nic nie wnosi. Dostajemy porządną lekturę, świetnie skonstruowaną, z dobrym motywem – czego chcieć więcej?