Bez przedawnienia recenzja

Od dawna miałam w planach inną serię autorki - "Między prawami". Jednak w związku ze zbliżającą się premierą drugiego tomu cyklu "Dwa bieguny" postanowiłam zacząć od powieści "Bez przedawnienia".

Martyna Zawadzka właśnie wprowadza się do nowego, ekskluzywnego mieszkania. Nie jest to dziewczyna nieporadna jak można by sądzić po jej aparycji, potrafi wywiercić dziurę by zawiesić ramkę. Wszystko byłoby idealnie, gdyby ze ściany nie wyciekła krew. W ścianie został zamurowany były poseł, Aleksander Tarkowski.
Praca w wydziale kryminalnym była dla aspiranta Roberta Baczuka pasmem rozczarowań. W końcu trafia mu się wyczekiwana duża sprawa. Jego nieokrzesany temperament, brak ogłady, nieumiejętność panowania nad emocjami tonuje partnerka Tośka Felińska. Ma ona wszystkie cechy, które uzupełniają Roberta. Szybko okazuje się, że trup w ścianie może mieć związek ze sprawą sprzed lat, w której udział brał ojciec Tośki.
Wszyscy, prócz szefa Roberta, Cezarego Meca, zajmujący się sprawą sprzed lat nie byli już w czynnej służbie. O pomoc w roli konsultanta zostaje poproszony emerytowany komisarz Alan Berg. Sprawą interesuje się też przyjaciel Roberta, dziennikarz Szymon Rafalski.

Policjanta idealnego powinna cechować prawość, poczucie misji, umiejętność pracy pod presją i w stresie, sztywny kręgosłup moralny. To ideały, a rzeczywistość? W tej powieści można znaleźć szerokie spektrum cech osobowości od czystych po te wyjątkowo mroczne.

Dziwnie to zabrzmi, ale mam wrażenie, że powieść jest o przyjaźni. Przyjaźni dozgonnej lub nawet silniejszej od śmierci, przyjaźni zdradzonej, przyjaźni, która okazuje się układem i manipulacją.

Powieść została stworzona z lekkością, prostym stylem, bez przesadnych udziwnień językowych. Opisy są znikome, bez zagłębiania się w rozwinięte ukazanie miejsc zbrodni, ale jednocześnie wystarczające, by czytelnik mógł je sobie zwizualizować. Dialogi bardzo naturalne, z pewnym marginesem niedopowiedzeń. W fabule znalazło się miejsce na retrospekcje.
Tytuły rozdziałów to pojedyncze zdania z każdego, co było ciekawą odmianą.

Autorce życzę literackich sukcesów. Choć na razie nie jest topową, rozchwytywaną pisarką, to z pewnością na to zasługuje.