Bestia recenzja

Igor Lubow, twórca poczytnych powieści grozy, odsiaduje wyrok za serię okrutnych zabójstw. Pisarz zyskał na tyle dużą popularność, że doczekał się całej rzeszy fanów, wręcz fanatycznie zafiksowanych na punkcie jego książek. Smaku twórczości Lubowa dodaje fakt, że osobiście dopuścił się tych wszystkich makabrycznych zbrodni, jakby treść powieści była dla niego scenariuszem. Na jego cześć powstały nawet fankluby, których członkowie są w stanie zrobić naprawdę wiele, by zdobyć jakiekolwiek atrybuty, związane z jego pisarstwem. Dlaczego więc, mimo ogromnej sławy, Lubow podczas pobytu w więzieniu decyduje się na ostateczny krok? I jak to możliwe, że po jego śmierci w Lublinie znowu, po latach spokoju, tajemniczy morderca w masce clowna sieje postrach wśród społeczności?

Deryło i Haler powracają ze swoimi bystrymi umysłami, by jak najszybciej dopaść bestię. Czy to możliwe, że potwór morduje zza grobu? A może doczekał się wiernego naśladowcy, który obrał sobie za cel kontynuowanie dzieła swojego bożyszcza? Eryk i Tamara jak zwykle podążają krok w krok za sprawcą. Oczywiście, jak i w poprzednich częściach, nie brakuje tu morza krwi, rozczłonkowanych ciał i wyprutych wnętrzności. Jeśli więc masz problem z przyjmowaniem takich treści, omiń tę książkę szerokim łukiem. Jeśli jednak wiesz, że udźwigniesz te opisy, to wiedz, że Max Czornyj zafunduje Ci nieźle zagmatwaną zagadkę kryminalną. Komisarz Deryło, do niedawna wynoszony na piedestał za bohaterskie czyny, których dokonał przy okazji poprzedniego śledztwa, teraz podlega ostrej krytyce. Czas nagli, bo morderca realizuje opisane w kolejnych książkach mordercze plany z szaloną prędkością. Kilka ofiar w ciągu tygodnia to zdecydowanie za dużo dla opinii publicznej. Sprawa nabiera zatem zawrotnego tempa. Niestety, zarówno ciało, jak i umysł komisarza po stanie śpiączki nie działają tak, jak kiedyś. Do tego ciągle krążące nad mężczyzną duchy przeszłości rozpraszają jego myśli, nie dając o sobie zapomnieć.

Jak dla mnie w książce zachowana została idealna równowaga między dawką makabry, a opisem osobistych, emocjonalnych zmagań bohaterów. Po ostatniej części zrobiłam sobie małą przerwę od tej serii. Teraz jednak wiem, że po kolejną z pewnością sięgnę niedługo.