Dobre matki recenzja

„Dobre matki” to reportaż o trzech kobietach, które podjęły ryzyko i przeciwstawiły się najpotężniejszej organizacji przestępczej we Włoszech.
‚Ndrangheta to włoska mafia wywodząca się z Kalabrii. Przyjmowani są do niej jedynie członkowie rodzin, co sprawia, że więzi między nimi są o wiele mocniejsze niż w innych organizacjach. Zdrada wobec mafii, to także zdrada wobec rodziny. Jeżeli zdecydujesz się odejść, to prawdopodobnie nikt ci nie pomoże, nawet najbliżsi.

Lea Garofalo, Giuseppina Pesce i Maria Concetta Cacciola odważyły się na ten niesamowicie trudny krok, by walczyć o lepszą przyszłość dla siebie i swoich dzieci.

Książka jest niesamowicie smutna, przedstawiająca świat pełen brutalności, przemocy, krwi i śmierci. Rzeczywistość, w której liczą się układy, pieniądze i władza.

Od „Dobrych matek” trudno się oderwać. Budzą wiele skrajnych emocji - smutek, złość, bezradność, momentami nadzieję i krótkie chwile radości. Jednak niedowierzanie i pewnego rodzaju niepokój pozostaje w czytelniku jeszcze na długo po zakończeniu lektury.