Sfora recenzja

Po przeczytaniu prologu na wstępie książki przepadłam bez reszty, autor po raz kolejny sprawił, że nie mogłam oderwać się od czytania. Po przeczytaniu “Piętna” nie mogłam się doczekać kolejnej części, zastanawiałam się czym autor jeszcze zaskoczy czytelnika, skoro “Piętno” jest genialną powieścią to czy “Sfora” będzie mu dorównywać, jak się okazuje książka jest genialna. Czasami w seriach jest tak, że tylko pierwsza część jest dobra a reszta już jest daleko w tyle. Intryga jest tu tak genialnie skonstruowana, że czytelnik do samego końca nie wie jakie rozwiązanie będą miały poszczególne wątki. W serii z komisarzem Brudnym wszystko jest na odpowiednim poziomie, zarówno pierwsza część jak i druga są super dopracowane, fabuła sprawia że czytelnikowi jeży się włos na karku i ciarki przechodzą prawie przy każdym rozdziale. Książka od pierwszej strony trzyma w napięciu, chociaż od początku wiemy kim jest morderca i nie wydaje się on być do końca człowiekiem, pomimo pozostawionych śladów, zdaje się być nieuchwytny, duża dawke emocji dają poszukiwania sprawcy oraz uratowanie jego kolejnych ofiar przed straszną śmiercią. Odczucia bohaterów i niezwykle ciekawe opisy miejsc oraz akcji pozwalają na własnej skórze odczuć strach zarówno ofiar jak i śledczych. Dużym plusem jest również to, że książkowe postaci zostały stworzone w bardzo realny sposób, a ich historia sprawia, że ma się wielką chęć czytać tę książkę. Fabuła genialne prowadzona przez całą powieść, dopracowane opisy zdarzeń, opisy atakujących wilków i strach jaki wzbudzają w bohaterach gdy zdają sobie sprawę o nadchodzącym zagrożeniu za każdym razem przyprawiały mnie o ciarki. Zimowy klimat, który sprawia że książka staje się jeszcze mroczniejsza, opisy brutalnych morderstw przerażają. Zakończenie, które wbija w fotel jest dopełnieniem perfekcji książki, a do tego mała zapowiedź na końcu odnośnie kolejnej części sprawia, że już nie mogę się jej doczekać. Okładka książki genialna tak jak w poprzedniej części oddająca całkowicie rys fabuły.