Babel. Pocałunek śmierci recenzja

"Babel. Pocałunek śmierci"

Autor: @tatiaszaaleksiej ·2 minuty
około 3 godziny temu
Skomentuj
4 Polubienia
“Kobiety ciągle muszą udowadniać. Mężczyznom wystarcza, że po prostu są”.

Przenosimy się do Anglii, jest rok 1968. W szpitalu leży ciężko chora kobieta, która całkowicie jest zależna od innych. Jej wspomnienia… Lata międzywojenne, Warszawa i jej dwa zupełnie różne oblicza. Z jednej strony prężnie rozwijająca się metropolia, przepych, bogactwo, a z drugiej biega, głód, brak pracy, groźni przestępcy, którzy nie cofną się przed niczym, by osiągnąć swój cel. Max Korpa jest bezwzględnym gangsterem i psychopatą, jego mroczne interesy przerażają. Jego interes kwitnie, zajmuje się handlem młodymi kobietami. Kuszone wyrwaniem się z biedy wpadają w sidła gangstera, dalej wysyłane są do domów publicznych w Ameryce Południowej. Utworzona specjalna jednostka Polskiej Policji Kobiecej, pod dowództwem Stanisławy Paleolog podejmuje nierówną walkę z przestępcami.

To było niesamowite i piękne!

Poruszająca, pełna dramatów historia. Wielowątkowa, a przy tym spójna opowieść, szeroka, wnikliwa perspektywa. Akcja powieści toczy się swoim rytmem, niezmiennie intryguje. Fabuła zajmująco poprowadzona, jest dopracowana w każdym szczególe. Styl Autorki jest piękny, barwny, obrazowy, a przy tym lekki, naturalny, powodował ogromną przyjemność z czytania. Pani Monika pisze z pasją czuć zaangażowanie i ogromną wiedzę historyczną. Niepodważalnym atutem powieści są bohaterowie. Skomplikowane, autentyczne osobowości, wzbudzają w czytelniku wiele emocji. Nie wszystkich polubiłam, nie dało się. Obok postaci autentycznych, znanych nam z kart historii mamy postacie, wykreowane na potrzemy fikcji literackiej. Niesamowite młode, odważne, silne kobiety “złota piątka” Róża, Tatiana, Ada, Magda i Nina. Każda jest inna, ma inne przeżycia za sobą, inne marzenia. Są wyjątkowe, przed nimi trudne zadania i praca w świecie zdominowanym przez mężczyzn.

Autorka czaruje słowem, wyraźnie oddaje klimat i atmosferę dwudziestolecia międzywojennego. Warszawa w całej swej pięknej i mrocznej odsłonie. Obok bogactwa i splendoru mamy biedę i mroczną, wręcz duszną atmosferę przestępczego półświatka. Ludzkie pokomplikowane losy, wzajemne zależności, próba wyrwania się z biedy, brak perspektyw na lepsze jutro. Wszechobecna dominacja mężczyzn, kobiety postrzegane jako te gorsze. Mroczna ludzka strona, brak moralnych zasad, jakichkolwiek hamulców przed czynieniem zła. Sutenerstwo, prostytucja, przemoc domowa. Korupcja, przekupstwo, zdemoralizowana władza.

Wyśmienita uczta literacka! Klimatyczna, napisana z rozmachem powieść łącząca w sobie elementy kilku gatunków, kryminalnego, obyczajowego i romansu, wszystko ze sobą idealnie współgra, tworząc całość, od której trudno się oderwać. Fikcja literacka idealnie współgra z prawdą historyczną. I te zaskakujące ciekawostki historyczne! Z niecierpliwością czekam na ciąg dalszy. Polecam, czytajcie!

Moja ocena:

Data przeczytania: 2025-03-12
× 4 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Babel. Pocałunek śmierci
Babel. Pocałunek śmierci
Monika Raspen
9.4/10

Rok 1968. W angielskim szpitalu leży ciężko chora pacjentka o tajemniczej przeszłości, którą odsłania w swoich wspomnieniach… Jest rok 1925. Międzywojenna Warszawa, miasto o dwóch obliczach: europ...

Komentarze
Babel. Pocałunek śmierci
Babel. Pocałunek śmierci
Monika Raspen
9.4/10
Rok 1968. W angielskim szpitalu leży ciężko chora pacjentka o tajemniczej przeszłości, którą odsłania w swoich wspomnieniach… Jest rok 1925. Międzywojenna Warszawa, miasto o dwóch obliczach: europ...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

Dzięki ogromnemu zaufaniu i uprzejmości autorki Moniki Raspen otrzymałam możliwość przeczytania książki pod tytułem „Babel. Pocałunek śmierci”, która wydana została przez Wydawnictwo Muza. To pierwsz...

@czytajaca.noca @czytajaca.noca

W tym roku obchodzimy stulecie powstania kobiecej policji. Przedstawienie tego tematu podjęła się Monika Raspen, której jak sądzę nie muszę przedstawiać, a jeśli tak to zapraszam do zapoznania się z ...

@mag-tur @mag-tur

Pozostałe recenzje @tatiaszaaleksiej

Dziewczyny wojenne
"Dziewczyny wojenne"

“Jak się chce, to zwodzić można długo, prawdę mówić trudniej”. Jedenaście różnych historii o kobietach, ich sile, odwadze, niezłomności. Były młodziutkie, gdy wybuchła ...

Recenzja książki Dziewczyny wojenne
Trzy siostry. Cisza
"Trzy siostry. Cisza"

“Bo miłość jest cudowna, wiara bezcenna, ale nadzieja niezbędna, by żyć”. Trzy siostry, Daniela, Dorota i Dominika, przed laty były nierozłączne. Były dla siebie wsparc...

Recenzja książki Trzy siostry. Cisza

Nowe recenzje

Tilda
Życie potrafi pokazać, że nie bierze jeńców
@Oliwia_Anto...:

@Obrazek #katarzynaszeligowska, #tilda, #brats #emocje #materiałreklamowy, #materialreklamowy #współpracareklamowa #w...

Recenzja książki Tilda
Przypadek Rachel
Zabawna, przenikliwa i gorzko prawdziwa… jak sa...
@burgundowez...:

Caroline O’Donoghue w „Przypadku Rachel” maluje pełen emocji i napięcia portret młodej kobiety, która miota się między ...

Recenzja książki Przypadek Rachel
Salvezza. Mika Renado
Świetna seria
@poczytajzemna:

„Salvezza. Mika Renado” to druga część cyklu Bracia Renado autorstwa Anny Wolf, w której ponownie zanurzamy się w nieb...

Recenzja książki Salvezza. Mika Renado
© 2007 - 2025 nakanapie.pl