Słowa światłości recenzja

Po kontynuację Drogi królów sięgałam z ogromnymi oczekiwaniami i szokujące jest to, jak bardzo zostały spełnione, a wręcz książka okazała się jeszcze lepsza od pierwszego tomu.

Jeżeli miałabym skomentować Słowa światłości jednym słowem, to brzmiałoby ono - genialna. W opinii o DK pisałam, że nic się nie działo, a i tak nie nudziła i była niesamowita, za to tutaj mamy mnóstwo akcji! Rety, tyle się dzieje, tyle do przeżywania! W tej części już mocno zżywamy się z bohaterami i mimo, że mój ulubiony zaczął być po prostu idiotą i chciałam go rozszarpać (lecz żadna historia nie jest idealna i tego nie uznaję za minus, taki bieg historii i tyle), to na szczęście doceniłam bohaterów, z którymi na początku nie do końca się polubiłam. Wielu z nich bardzo pozytywnie zaskakuje czytelnika w tym tomie, po prostu lepiej ich poznajemy - a to jest chyba klucz do zrozumienia czyichś zachowań. Sanderson zadziwił mnie swoją wizją po raz kolejny! Jestem zakochana.

W Słowach... wraz z bohaterami powoli odkrywamy o co w tym wszystkim chodzi, dostaliśmy sporo odpowiedzi, ale przy tym powstało równie dużo nowych pytań. Droga królów była pięknym wstępem, tutaj ten świat całkowicie nas pochłania. To była wspaniała przygoda i jestem zła, że tak długo zwlekałam, by po to sięgnąć. Nie popełnijcie mojego błędu.

To co wydarzyło się w finale było zaskakujące, bo takie wręcz nagłe i bez szału, ale czasem życie takie właśnie jest. Autentyczność w tym magicznym świecie pozostaje zachowania. Równowaga między dobrem i złem także. Mogłabym rzec, że w tym tomie było dużo zwycięstw "dobrej strony mocy", nie obyło się jednak bez ofiar, a prawdziwa wojna wciąż trwa, a może właśnie dopiero się zaczyna.

Niestety, ma swoje minusy, a właściwie jeden - interludia w DK były ciekawe, pomagały zrozumieć świat, natomiast tutaj większość odbiegała od głównego toru i wybijała z rytmu wartkiej akcji. Czułam się trochę rozczarowana, bo rozumiem wstawki, które przybliżały nam działania bohaterów stojących po drugiej strony barykady w tym sporze - to było równie ciekawe, bo to wciąż główna historia. Tak nie do końca rozumiałam wstawianie pozostałych, które mocno odbiegały i po prostu aż traciłam ochotę na ich czytanie.

Tak czy siak, książka dostaje najwyższą notę jaką kiedykolwiek dałam - 9.5/10.
Podsumowując: znakomita, czytajcie to! Ja wiem, że objętość przeraża, ale warto!