Kozioł recenzja

Takie debiuty to chcę czytać codziennie.

Zapraszam do przedwojennego Szczecina, który po wyniszczającej wojnie próbuje się podnieść z gruzów, zarówno architektonicznie jak i społecznie.

Mamy rok 1957 kiedy do szczecińskich szpitali trafiają chorzy cierpiący na nieznaną chorobę, która w konsekwencji doprowadza do zgonów. Co ją powoduje? Skąd się wzięła? Jak ją leczyć? Milicja Obywatelska powołuje specjalny zespół do zbadania tej sprawy. Rozpoczyna się pościg z czasem.

Autor zbudował świetną historię, którą poznawałem z kilku perspektyw czasowych. Wraz z bohaterami przymierzałem kręte uliczki miasta, by dotrzeć do prawdy. Ich emocje stawały się moimi. Tworzyliśmy jeden zespół. Z każdej kolejno przeczytanej strony książki wyziewał coraz gęstszy mrok, który nakrywał moją duszę. Byłem tam... Czułem...:

* w wagonie, gdzie swój żywot zakończyli Ada i Hans – słyszałem trzask łamanych kości, czy wycinanych narządów; widziałem i czułem krew; to było bardzo... hm, sensualne przeżycie;
* w sali restauracyjnej z Doris i Hansem oraz ich dziećmi zajadałem móżdżek po polsku; czułem gęstniejący wokół klimat; mgła tajemniczości i dramatyzmu powoli osówała się na nas... itd. itd.

Przez cały czas czytania książki czułem otaczający mnie przepiękny zapach fiołków... To było niesamowite doznanie.

To co zwróciło moją szczególną uwagę to opisy Szczecina sprzed wielu lat wraz z przypisami, które odsyłały mnie do dzisiejszych czasów oraz liczne miejskie ciekawostki – widać, że Autor bardzo się napracował. Ogromny szacun.

Dawno nie czytałem tak dobrego debiutu. Wpisuję więc go do mojej listy TOP 10 w 2023 roku. Dostarczył mi on ogrom emocji - pocharatał emocjonalnie. Brutalne opisy przyprawiały mnie o dreszcze. A ja to lubię.

Panie Przemysławie - z ogromną niecierpliwością czekam na kolejne pańskie dzieło!

Zakończenie mnie zaskoczyło – tego się nie spodziewałem. Autor pozostawił mnie w totalnym osłupieniu...Książka wymaga skupienia i czasu, ale warta jest tego, by poświęcić jej każdą możliwą chwilę.

Polecam! Czytajcie!