Nie Anioł recenzja

Niewielu jest takich mistrzów polskiego kryminału jak Mieczysław Gorzka i niewielu tak wyrazistych śledczych jak nadkomisarz Marcin Zakrzewski ze swoim „Jjjasne”. Tym razem wrocławskiemu policjantowi przychodzi się zmierzyć z szaleńcem, podającym się za jego Anioła Stróża. Człowiek ten najpierw zabija policjanta, będącego dla Zakrzewskiego wrogiem. Potem pojawiają się dwa trupy w trakcie napadu na hurtownię, a Zakrzewski podejrzewa, że obie sprawy są ze sobą powiązane.

Spodobała mi się ta powieść i to nie tylko dlatego, że jej akcja rozgrywa się na ulicach mojego Wrocławia – miasta, w którym przyszedłem na świat, nieprzerwanie mieszkam i z tego świata również zejdę. Słuchając audiobooka, wkroczyłem w świat starych znajomych, bo przecież Karina Buczko, Marta Mickiewicz, Renata, Bury i Góra to postacie już doskonale znane z poprzednich książek.

Zakrzewski jest wciąż ten sam i taki sam – nieustępliwy, trzymający się, choć czasem już z trudem, swoich zasad, idący odważnie pod prąd i starający się na koniec rozprawić się ze złoczyńcą samotnie, bez asysty partnerów i pododdziału antyterrorystycznego. W odróżnieniu od wielu książkowych policjantów ma jednak – wreszcie – uregulowane życie uczuciowe i stałą partnerkę, która jest dla niego wsparciem i, jak to niektórzy nazywają, odpoczynkiem wojownika. A podkomisarz Buczko ma wciąż swoją Justynę. I to jest pocieszające, bo przecież pamiętam dobrze czasy, w których związki jednopłciowe stanowiły tabu, a jeśli już o nich wspominano, to nie jako o czymś normalnym, tylko wstydliwym.

Zakrzewskiego znów dopada przeszłość, choć tym razem taka, w której praktycznie nie uczestniczył. Świat jest jednak mały i dramatyczne wydarzenia z przeszłości, dotyczące obcych ludzi, potrafią zogniskować się w kryminalnej intrydze i czyimś szaleństwie prowadzącym do zbrodni w otoczeniu Bogu ducha winnego bohatera, o którym trudno by sądzić, że jeszcze coś w zakamarkach swojej historii ukrywa.

Intryga jest wyborna, skomplikowana i pozwalająca na rozwinięcie skrzydeł tylko najlepszym śledczym. Nie dość, że gdzieś po wrocławskich ulicach krąży zabójca, to jeszcze w policyjnych szeregach działa kret zdradzający tajemnice śledztw usiłującej wrócić na salony podupadłej dziennikarce śledczej. No i okazuje się, że oddanie telefonu komórkowego do naprawy może być o tyle niebezpieczne, że w niesprzyjających okolicznościach można go dostać z powrotem z niechcianym, a dobrze ukrytym bonusem.

Wiele wskazuje na to, że to już koniec serii z nadkomisarzem Zakrzewskim. Może to i dobrze, bo ileż można eksploatować jedną postać. Mieczysława Gorzkę z pewnością stać na stworzenie kolejnej, równie dobrej, a może i jeszcze lepszej.