Pieprz recenzja

Zdawałoby się, że mimo wielu przeciwności uczucie, jakie połączyło Ewę i Michała, przetrwa wszystko. Los ma jednak dla nich w zanadrzu kolejną niespodziankę. Taką, która zdecydowanie nie wywoła uśmiechu na twarzy. Taką, która może być zarówno początkiem, jak i końcem ich związku. Taką, która będzie miała również ogromny wpływ na Dominikę i Filipa. Czy życie Ewy i Michała może się jeszcze bardziej skomplikować? Jak mocno powiązane są ze sobą ludzkie losy? Czy bycie złym człowiekiem jest nieuleczalne? Do czego prowadzi desperacja?
.
Za egzemplarz dziękuję @iza_maciejewska_pisarka i za możliwość przeczytania kontynuacji „Pociągu”. W tym tomie wszystko jest skupione wokół Dominiki i Filipa, chociaż Ewa i Michał też mają jakiś swój udział w tym wszystkim. Po pierwszej części obawiałam się, że autorka nie da rady sprostać tak wysoko postawionej poprzeczki. Lecz teraz muszę zwrócić honor i się ukłonić, ponieważ to co tu zastałam przeszło moje najśmielsze oczekiwania. Powiem tak Dominika i Filip to specyficzni bohaterowie. Są pewni siebie i walczą o swoje, a ich cięte riposty względem siebie, przyprawiały mnie o ból brzucha ze śmiechu. Wszystko to, co znajdziemy w tej książce jest strasznie życiowe. Każda sytuacja jest przepełniona różną gamą emocji; smutkiem, żalem, szczęściem, pożądaniem, miłością, złością czy frustracją. Momentami ocierałam łzy ze śmiechu by za chwilę ocierać je ale ze smutku. Na koniec wam powiem, że szczególną sympatią darzę panią Mariannę i pana Stanisława. To są osoby starsze, które przeżyły swoje i też nie miały w życiu łatwo. Przypominają mi moich dziadków, ich złote rady, humor, inny tok myślenia. Tak samo było tutaj pani Marianna i pan Stanisław opowiadali o życiu, dawali cenne rady a to wszystko skłaniało do refleksji, by zastanowić się nad swoim życiem. Czy zastanawialiście się czy potrafilibyście wybaczyć komuś coś złego? Albo czy potraficie rozmawiać szczerze z bliskimi wam osobami? Po przeczytaniu tej książki będziecie potrafili odpowiedzieć na te pytania, oraz wysunąć wnioski. Pokochałam bohaterów już w pierwszej części, a teraz zagnieździli się w moim sercu jeszcze bardziej. Z bólem się z nimi rozstawałam, naprawdę, z chęcią bym jeszcze o nich przeczytała. Może autorka się nad nami zlituje i coś wymyśli? W duchu modlę się aby tak było. Wam z całego serca polecam, na pewno się nudzić nie będziecie. Ta pozycja jest pełna mądrości życia, humoru, namiętności i miłości.