Wybaczam Ci recenzja

Do tej pory przeczytałam 8% książek napisanych przez Remigiusza Mroza. Żadna nie zachwyciła, nie zaciekawiła. Aż do ostatniej.

Ina Kobryn prowadzi z pozoru udane życie. Szczęśliwy związek, poukładane życie zawodowe. Przez przypadek odczytuje wiadomość na facebookowym koncie męża – pisze do niego nieznana, młoda kobieta: „Wybaczam Ci”. Rankiem okazuje, że ta kobieta zostaje znaleziona martwa. Czy było to samobójstwo czy nieszczęśliwy wypadek? Co łączyło zmarłą i męża Iny? Od tego momentu już nic nie będzie takie jak przedtem... Na plan główny wyłaniają się TAJEMNICE.

Musze przyznać – pochłonęła mnie ta książka maksymalnie! Nie ma co zaprzeczać, Mróz potrafi tak pisać, by utrzymać uwagę czytelnika. Narracja podzielona jest na dwie części – Iny oraz Gracjana (przyjaciela Iny z dzieciństwa), dzięki czemu zyskujemy szerszy obraz całej sytuacji. Mróz potrafi budować napięcie – wartka akcja, urywanie rozdziałów w najciekawszych monetach, ciekawość sięgająca zenitu, pozorne „błędy” w zdaniach (np. pomylenie imion). Fabularnie komplikuje się od pierwszych stron, ale gdy czyta się uważnie nie sposób się pogubić. Najlepsze jest to, gdy łapiemy się jakiejś wskazówki natychmiast prowadzi nas ona gdzieś indziej, niż pierwotnie zakładaliśmy.

Zakończenie zadowoli najbardziej wymagających czytelników. W trakcie lektury buduje się kilka teorii, przypina łątkę „winy” do kilku osób, by w ciągu chwili wszystko runęło. Mróz gra na nosie swoim czytelnikom (z tego co zdążyłam się zorientować po opiniach innych książek, nie pierwszy raz). Medal dla tego, który wszystko przewidział w trakcie lektury!

Jako, że nie znam pióra Mroza, nie mogę się odnieść, czy powiela, czy jest masowo i tasiemcowo, czy są schematy. Dla mnie „Wybaczam ci” to dobra powieść, dająca 100% rozrywki! Wciąga i kusi niebanalną zagadką, choć nie jest to klasyczny thriller, bo jednak sporo tu wątków obyczajowych. Czytacie, warto!




"Czasem przypadek jest po prostu tym, czym jest, zbiegiem okoliczności."
Remigiusz Mróz, "Wybaczam ci"