50 wesel i pogrzeb recenzja

Z góry dziękuję wydawnictwu Czarna Dama za szansę przeczytania 1 jak i 2 części. To była dla mnie ogromna przygoda. Z autorką miałam pierwsze spotkanie, więc nie wiedziałam, czego mogłabym się spodziewać, lecz na szczęście ja to chyba mam nosa do ludzi i do wydawnictw, bo mile będę wspominała „50 wesel i pogrzeb” oraz „100 wesel i zaginięcie”.

Jestem pewna, że każdy z was był, chociaż raz na jednym weselu i pogrzebie? Jeżeli to pierwsze jest mega radosne tak to drugie jakoś do radości nie pasuje, ale niestety Emilia Brzeska nie ma ostatnio szczęścia do wesel. Pierwsza część „50wesel i pogrzeb” daje nam rozgrzewkę przed tym, co nieuniknione, a mianowicie jej przyjaciel (a po cichu sympatia), w której się podkochuje żeni się i na nieszczęście jest zaproszona na wesele przyjaciela, co nie jest dla niej mega przyjemne (wiadomo żadna z nas nie chce być świadkiem jak nasza sympatia bierze za żonę inną, piękność), ale do rzeczy!

Wesele trwa, każdy tańczy, jest wesoło, ale do czasu, ponieważ Emilia zaraz po północy znajduję pannę młodą martwą w wannie i tutaj akcja się rozkręca. Kto, kiedy, jak i dlaczego? Wiele pytań, niedomówień, podejrzeń i podejrzanych. Miało być tak pięknie, a będzie pogrzeb. Tak rozpoczyna się przygoda czytelnika z główną bohaterką Emilia, która jest fotografem oraz singielką marzącą, że 50-te wesele będzie jej osobistym. Czy uda się osiągnąć cel? Tego kochani dowiecie się czytając książki pani Magdaleny.

W pierwszej jak i w drugiej części (100 wesel i zaginiecie) akcja dzieje się na weselu tym razem na setnym już weselu, w którym Nasza wcześniej poznana Emilka jest gościem. Tym razem po kłótni z chłopakiem przyjaciółka Emilki, Natalia wychodząc z chłopakiem na zewnątrz nie wraca i tu pytanie, dlaczego? Gdzie jest? Co się stało? Gdzie szukać? Kogo spytać? No i mamy kolejne detektywistyczne dochodzenie Emilii, która za wszelką cenę chce ustalić sprawcę ale najważniejsze to znaleźć żywą przyjaciółkę. Po jakimś czasie zostaje odnalezione ciało kobiety i tu pytanie do was! Jak myślicie to ciało jej zaginionej przyjaciółki?

To już sami dowiecie się czytając książkę. W drugiej części dochodzi tez do kolejnych dziwnych zachować, sytuacji, ale o tym kochani nie powiem, bo wiem, jaką frajdą jest odkrywanie takich momentów samemu. Wiec ogólnie pierwsza jak i druga książka jest lekka z nutą kryminału tylko nie takiego perfidnego, lecz lekkiego z nutą humoru i nieoczekiwanych zwrotów akcji. Autorka poradziła sobie świetnie z bohaterami i tym, jaki każdy z nich miał wpływ na główną bohaterkę. Powiem szczerze, że chciałabym mieć taką osobę, jaką jest Emilia na własnym weselu, bo wtedy żadne akcje mi nie groźne! A Mozę…?!!!

Mam nadzieję, że to nie koniec przygód naszej Pani fotograf i powstanie więcej takich części gdzie w roli głównej znajdziemy Emilię i jej aparat! A jak wasze zdania na temat tych dwóch części?