3kąt recenzja

"ᴄᴀᴌᴀ ᴛʀóᴊᴋᴀ ᴡɪᴇᴅᴢɪᴀᴌᴀ, żᴇ ᴘᴏ ᴛʏᴍ, ᴊᴀᴋ sɪᴇᴅᴇᴍ ᴅɴɪ ᴡᴄᴢᴇśɴɪᴇᴊ ᴋᴀżᴅʏ ᴢ ɴɪᴄʜ ᴢᴀᴛᴏᴘɪᴌ ᴏsᴛʀᴢᴇ ɴᴏżᴀ ᴡ ᴄɪᴇʟᴇ sᴛᴀʀsᴢᴇɢᴏ ᴄᴢᴌᴏᴡɪᴇᴋᴀ, ɪᴄʜ ʟᴏsʏ sᴘʟᴏᴛᴌʏ sɪę ᴢᴇ sᴏʙą ɴᴀ ᴢᴀᴡsᴢᴇ. ᴊᴇᴅᴇɴ ᴢᴀ ᴡsᴢʏsᴛᴋɪᴄʜ, ᴡsᴢʏsᴄʏ ᴢᴀ ᴊᴇᴅɴᴇɢᴏ, ᴀż ᴘᴏ żʏᴄɪᴀ ᴋʀᴇs ".

𝘊𝘻𝘺 𝘸𝘢𝘭𝘬𝘢 𝘻𝘦 𝘻ł𝘦𝘮 𝘱𝘳𝘻𝘺 𝘶ż𝘺𝘤𝘪𝘶 𝘻ł𝘢 𝘵𝘰 𝘤𝘻𝘺𝘯𝘪𝘦𝘯𝘪𝘦 𝘥𝘰𝘣𝘳𝘢? Takie pytanie w dedykacji zadała mi autorka i ono towarzyszyło mi przez cały czas czytania książki. Czy znalazłem na nie odpowiedź?

"3kąt" to powieść kryminalno – obyczajowa, w której przeplatają się trzy różne historie.

Mamy opowieść o przyjaźni. Uczuciu "na śmierć i życie" jaką w dzieciństwie zawiązało trzech chłopaków z podwórka. W dorosłym życiu każdy z nich jest "kimś", pełni ważną rolę w społeczeństwie. Krok po kroku poznawałem ich historię. Nie była ona łatwa. Usłana była wieloma brutalnymi momentami, które ich ukształtowały i które towarzyszą im również w dorosłym życiu.

Równolegle poznawałem życie dwójki śledczych – Maksymiliana Orębskiego i Bartka Boguckiego. Ich rolą było prowadzenie śledztwa. Każdy dzień przynosił interesujące nowiny, a im głębiej wchodziłem w ten wątek fabuły tym robiło się ciekawiej. Przy okazji dowiadywałem się o ich prywatnym życiu, co uważam za fajny element tej książki.

No i jest ONA. Tajemnicza kobieta, którą autorka "ukrywa" pod osłoną tajemniczości. Przemieszcza się ona pomiędzy tymi historiami nie odkrywając czytelnikowi kim jest. Opowiada swoją historię wspomnieniami. Bardzo mnie to zaintrygowało. Byłem ciekawy jej roli w tych historiach.

Działo się tutaj dużo. U bohaterek i bohaterów, ale również u mnie, a raczej we mnie. Współodczuwałem – ból przeszłości, złość teraźniejszości. Moja wysoka wrażliwość nie była tutaj pomocna – wręcz odwrotnie... Mimo to jakaś wewnętrzna siła kazała mi szukać w innych tego wszystkiego co tu się wydarzyło. Czułem się jak w jakiejś grze. "Myśli w mojej głowie wirowały jak szalone", a ból, żal, niezgoda rozrywały mi serce.

Autorka zaprosiła mnie do świata przepełnionego bólem i przemocą oraz rodzinnymi dramatami. Czyli tym wszystkim, co obserwujemy na co dzień. Ale otrzymałem tutaj również coś dobrego – przyjaźń - a przynajmniej tak mi się wydawało.

Czy jednak pokazano ją w dobrym świetle? Zanurzyłem się w trudne relacje rodzinne oraz partnerskie. Próbowałem zrozumieć. Próbowałem postawić się w sytuacji bohaterek i bohaterów. Meandry życia nie są proste, są najczęściej krętą drogą pod górę. A za wzgórzem nieznane...

Zakończenie? Cóż, z jednej strony trochę przewidywalny, z drugiej pozostawiło mnie w pewnym osłupieniu i z nutą niedopowiedzeń. Lubię to.

Ja jestem usatysfakcjonowany z tej czytelniczej przygody. I liczę na kolejny tom serii. A ciebie zapraszam do lektury. Daj się porwać i współodczuwać. Polecam! Czytaj!