“Kochałam ludzi i pokochałam to miejsce. Całym sercem. A dusza nie raz wyrywała się z ciała i błądziła wzdłuż brzegu jeziora lub biegała po łąkach.”

“Los okrutnie ze mnie zadrwił, podstawiając mi nogę i nabijając solidnego guza. Wszystko, co znałam i co niekoniecznie kochałam, ale było moje, legło w gruzach, gdy najmniej się tego spodziewałam.”

“To miejsce kojarzyło mi się z czułymi dłońmi babci, zrywanymi przez dziadka wiśniami, zapachem ciasta drożdżowego i letnimi wyprawami łódką.”

“Widzisz, problem w tym, że praca opiera się w szczególności na dbaniu o siebie. Ty pracujesz sercem, przez co zbyt często ryzykujesz.”

“Znowu będę płakał. Halo, ja nie mam dziewczyny, proszę się nie lizać w moim polu widzenia!”

“Czułem, że mógłbym ruszyć niebo i ziemię, by jej przeszłość już nigdy nie wróciła. Nie chciałem, żeby się bała. Pragnąłem pomóc jej obrać kurs na przyszłość, którą chciałem spędzić właśnie z nią. Wiedziałem, że już całkiem przepadłem.”

“Przepraszam. Wiem, byłem dzisiaj niegrzeczny. Możesz skuć mnie w kajdanki.”

“Wiem, ale razem nauczymy się ufać, mimo że nigdy wcześniej nie byliśmy do tego zdolni.”

“Dzieciństwo buduje silnych ludzi lub ich niszczy...”

“Myślę, że moje marzenia właśnie materializują się niczym białka wirusowe syntezowane na rybosomach komórki gospodarza.”

“-Naprawdę trzeba popełniać błędy? Po co?
-Żeby wzrastać. I tworzyć własną historię. Tylko swoją.”

“Tak naprawdę nie przyjęłam jeszcze do wiadomości śmierci matki, nie rozpłakałam się na dobre i nie zrozumiałam, co właściwie czuję, gdy to wszystko nagle okazało się nieporozumieniem.”

“Zupełnie jakby osobowość matki była zbyt duża, żeby pomieścić nas obie na tak niewielkiej przestrzeni.”

“Mam ochotę na niego nawrzeszczeć, odpowiedzieć coś, co go zmiażdży albo przynajmniej nim potrząśnie, ale z braku pomysłu i bezsilności się rozłączam.”

“Pewnie gdybym teraz rozszlochała się jak mała dziewczynka, zaczęła ją błagać i przepraszać, w końcu puściłaby mnie na ten obóz, ale czuję, że nie powinnam.”

“Adrenalina, która krążyła teraz w jej zyłach, odebrała jej zdolność logicznego myślenia. Choć strach przepełniał jej serce, to złość okazała się dużo silniejsza.”

“To był jakiś porąbany kabaret, a zarazem koszmar, z którego chciała się jak najszybciej obudzić.”

“Ja nie jestem zwykłą dziewczyną i coś czuję, że moja przeszłość mnie prędzej czy później odnajdzie, a wówczas będę marzyła, by znów mieć amnezję.”

“Nie mam czasu na nic nieznaczące rozmowy. Nie jestem taka, za jaką mnie uważasz. jestem popsuta i taka już pozostanę do końca życia. Nie próbuj mnie naprawić, bo już od dawna brakuje elementów.”

“Zacznij normalnie żyć dziewczyno, bo jesteś wrakiem człowieka. Jesteś na dobrej drodze do całkowitego postradania zmysłów. ”

“Zdecydowanie twoja wewnętrzna zołza właśnie rozpoczyna walkę, by wydostać się na powierzchnię.”

“Czasem lepiej nie wracać do przeszłości, bo zderzenie z nią może okazać się bardzo bolesne.”

“Już myślałem, ze może cię zbudzić jedynie pocałunek księcia. nawet rozważałem przez moment, by się poświęcić dla sprawy.”

“Znajdujemy się w pieprzonych górach, pośrodku niczego, odcięci od cywilizacji. I oddałbym nawet nerkę, by dowiedzieć się, jakim cudem znalazłaś się w okolicach schroniska.”