@aniabex · 2023-06-22 07:54:49

„Ludzie, którzy nie potrafili znaleźć miejsca w społecznej wspólnocie, często tworzyli własną, poza społecznym marginesem”.

1990 r. Stenträsk. Szwecja.

Helena, kochająca matka dwójki dzieci i szczęśliwa żona policjanta Wikinga Stormberga stała nie tragiczną bohaterką tajemnicy lokalnych mokradeł. Pewnego dnia wyszła na „spacer” zostawiając syna u babci, a młodsze dziecko, córeczkę, biorąc ze sobą. Na kuchennym stole jej mąż odkrył kartkę z taką informacją podpisaną przez żonę charakterystycznym podpisem - gwiazdką w prawym dolnym rogu, symbolem posiadanej przez Helenę blizny po cesarskim cięciu. Godziny mijały, a kobieta nie wracała do domu.. Coś złego musiał się stać. Rozpoczęto zatem poszukiwania.

Mała dziewczynka, córka Heleny i Wikinga została odnaleziona. Była w ciężkim stanie. Jej matki nie odnaleziono nigdy. Zimne bagno uznano za jej grób.. Miejsce to stało się również obsesją jej męża, który nigdy nie pogodził się ze strata miłości swojego życia. Nigdy się z nikim nie związał. Żył życiem swoich dzieci i pracą. Choć wspomnienia z roku na rok bledły, jego tęsknota wręcz przybiera na sile..

Trzydzieści lat później, syn Heleny i Wikinga, Markus otrzymuje tajemniczy list. Ni to groźba, ni ostrzeżenie. Wikinkg rozpoznaje jednak pismo Heleny i jej charakterystyczny podpis – gwiazdkę w prawym dolnym rogu. Rzeczywistość trafia go w splot słoneczny, sam już nie wie, czy traci zmysły, czy może to, w co wierzył przez trzydzieści lat, to było jedno wielkie kłamstwo.. Mężczyzna nie spocznie dopóki nie odkryje prawdy, choćby to miała być ostatnia rzecz jaką zrobi w życiu..

„Zimne bagno” to klimatyczny skandynawski kryminał, druga odsłona „Trylogii kamiennego bagna”. Jest zawiła zagadka. Mroczna, duszna, lepka atmosfera. Niejednoznaczni bohaterowie. Autorka bez spektakularnych zwrotów akcji i wielkich dram wprowadza nas w świat czających się za każdym zakrętem znaków zapytania i wykrzykników, niewypowiedzianych myśli i obdartych z emocji czynów. Prowadzi do miejsc, gdzie nic nie jest takie jak się wydaje, a rzeczywistość widziana oczami bohaterów co najmniej niepokoi.
Z ogromną ciekawością czekam na finałowy tom tej „Czarnej serii”, bo zarówno pierwszy, jak i drugi stały się niezwykle intrygującą podróżą w głąb „zachmurzonych” ludzkich umysłów.

Polecam.

Ocena:

× 1 Polub, jeżeli spodobała Ci się ta opinia!

Zimne bagno

Liza Marklund

6.4/10

Cykl: Wiking Stromberg, tom 2

Seria: Czarna Seria

Rok 1990, Stenträsk w Szwecji. Notatka pozostawiona na kuchennym stole. Kochanie, poszłam zbierać maliny. Muszę wyjść z mieszkania. Markus jest u Karin. A potem gwiazdka w prawym dolnym rogu, ta, któ...

Komentarze

Pozostałe opinie

Pewnego sierpniowego popołudnia,...

Pewnego sierpniowego popołudnia, w skrzynce pocztowej Markusa, syna Wikinga i Heleny, ląduje list. Groźba, a może ostrzeżenie, napisane pismem matki i podpisane jej symbolem: gwiazdką. Problem w tym,...

@Park2Read

Liza Marklund to szwedzka autork...

Liza Marklund to szwedzka autorka kryminalna, której sławę światową przyniósł cykl o detektywce-dziennikarce Annice Bengtzon. Ja jednak z jej twórczością zapoznałam się po raz pierwszy dopiero przy d...

@kryminal_na_talerzu

Minęło trzydzieści lat odkąd żo...

Minęło trzydzieści lat odkąd żona Wikinga Stormberga zaginęła. Mówi się, że utonęła na bagnach jednak ciała nigdy nie odnaleziono. Jedynym potwierdzeniem że faktycznie tam była jest wspomnienie Wiki...

@agnieszkawa1

NIEKOMERCYJNIE Zasadniczo, to n...

NIEKOMERCYJNIE Zasadniczo, to nie jest kryminał. Wątły trup pojawia się gdzieś tak w połowie i nie ma większego wpływu na akcję. Zasadniczo, to nie jest thriller, bo zagrożenie jest równie wątłe, ...

@Rudolfina

➡️ Zobacz wszystkie opinie tej książki

Opinia na temat książki Zimne bagno

Pozostałe opinie