Zamknięte serca

Cieszę się, że Papierowe Serca zdecydowały się na wydanie kolejnej serii od Corinne, brakowało mi nowości od autorki na naszym rodzimym rynku wydawniczym.

Phoebe niespodziewanie wraca do rodzinnej miejscowości, sprytne oko jej ojca, szeryfa, od razu widzi, że coś jest nie tak, jednak córka z nikim nie dzieli się swoją tajemnicą. Nam, czytelnikom rzuca pojedyncze fakty, jednak dalej nie daje obrazu całości tego, co zmusiło ją do powrotu do domu.

Asher pilnie poszukuje opiekunki do córki. Sytuacja jest utrudniona, bo dziewczynka nie słyszy, więc dla jej komfortu niania musi posługiwać się językiem migowy. Phoebe nadaje się idealnie, co z resztą sugeruje jej ojciec Asherowi (pracują razem). Główni bohaterowie mają jednak wspólną przeszłość: przed laty mała Olivia pod opieką Phoebe obcieła sobie sama włosy w dość artystyczny sposób, więc Asher jej po prostu nie ufa.

„Zamknięte serca” to typowy romans od Corinne Michaels. Kocham pióro autorki, potrafi niesamowicie dobrze oddać emocje towarzyszące bohaterom, świetnie ich samych z resztą kreuje. Nigdy nie są idealni, choć o takich się ocierają (szczególnie mężczyźni). Mają masę problemów, często rozdmuchanych na siłę, jednak dzięki temu książki są jeszcze bardziej emocjonujące.

Polubiłam Phoebe i doskonale ją rozumiałam. Za wszelką cenę chciała dobrze odnaleźć się w roli niani, jednak los często weryfikował jej plany powodując drobne potknięcia. Asher rozmiękczył moje serce jako ojciec. Chcia...

Małe miasteczko, różnica wieku, zdrowa relacja i komunikacja, a do tego reprezentacja osób głuchych i niedosłyszących?

Say no more! Corinne Michaels dostarcza to i wiele więcej w swojej książce "Zamknięte serca", która rozpoczyna serię "Whitlock family". Już teraz nie mogę się doczekać drugiej części.

Phoebe wraca do rodzinnego miasta przed ukończeniem roku na studiach. Nikomu nie chce powiedzieć, co się wydarzyło, bo wstydzi się oceny. Jej ojciec, szeryf policji, załatwia jej pracę jako niania dla niesłyszącej córki swojego pracownika, Ashera. Asher nie lubi Phoebe, bo pamięta ją jako nastolatkę, na którą nie można liczyć. Cóż, trochę się przez tych kilka lat zmieniło...

Zacznę od jedynego minusa tej książki - nie wiem, dlaczego Asher nagle stwierdził, że Phoebe mu się podoba. Ale to w sumie tyle😅 jeśli przymkniemy na to oko, reszta książki to czysta perfekcja.

Bohaterowie się ze sobą komunikują od początku do końca. Nawet jeśli mają przed sobą jakieś tajemnice - wynikające z faktu, że nie są w związku lub boją się jeszcze o czymś sobie powiedzieć - to ich komunikacja jest wspaniała. Są szczerzy, prostolinijni i obydwoje wiedzą, na czym stoją. Nie są z tego powodu szczęśliwi, ale pozwala im to na układ, którego pragną.

Cudownie było patrzeć, jak wzajemnie się przed sobą otwierają. I nie chodzi nawet tylko o głównych bohaterów, ale i o córkę A...