Wyznania

Kiedy w tej słynnej książce, jednaj z najsłynniejszych, jakie przechowuje nasza cywilizacja, w rozważaniach o tajemniczej naturze czasu czytamy (XI 20), iż istnieją trzy jego dziedziny, “obecność rzeczy minionych, obecność rzeczy teraźniejszych, obecność rzeczy przyszłych”, może nam zaświtać myśl o tym, że w strefie, do której należą „Wyznania”, owe trzy dziedziny są w szczególny sposób zjednoczone. Strefa tą jest trwała, nieprzemijająca dziedzina literatury prawdziwe klasycznej. Właściwa nam tradycja kultury polega na tym, że istnieje pewna liczba dzieł, które stale nam towarzyszą i są dla nas zawsze obecne, jakiekolwiek by ogromne fale czasu z przyszłości przetoczyły się – poprzez teraźniejszość – ku przeszłości i w nią zapadły. Zygmunt Kubiak, „Od Tagasty do Ostii”