Przeciw poganom ksiąg XXII
Augustyn napisał swój traktat, składający się z 22 ksiąg, niedługo po najeździe Rzymu przez Wizygotów(410 r.). Wydarzenie to wprawiło społeczeństwo Imperium rzymskiego w stan szoku. Wielu tłumaczyło je karą bogów za porzucanie tradycyjnych religii rzymskich na rzecz chrześcijaństwa. Państwo Boże było zamierzone przez Augustyna jako umocnienie chrześcijan poprzez ukazanie dwóch porządków: doczesnego i wiecznego. Nawet jeśli państwo doczesne (łac. civitas terrena) jest zagrożone, państwo Boże (civitas Dei), czyli Królestwo Boże ostatecznie zatryumfuje.
Pierwsze dziesięć ksiąg jest obszernym wstępem do nauki o państwie Bożym, w którym Augustyn mówił wiele o sytuacji społecznej i religijnej Cesarstwa Rzymskiego. Augustyn polemizował w tej części z fałszywymi, próżnymi poglądami pogan(łac. vanitates). W księgach I-VI: z tymi, którzy czcili pogańskie bóstwa ze względu na szczęście doczesne i budowanie potęgi Cesarstwa. W księgach VII-X: z tymi, którzy czcili te bóstwa ze względu na szczęście w przyszłym życiu, albo ze względu na dobro duszy.
Augustyn napisał swój traktat, składający się z 22 ksiąg, niedługo po najeździe Rzymu przez Wizygotów(410 r.). Wydarzenie to wprawiło społeczeństwo Imperium rzymskiego w stan szoku. Wielu tłumaczyło je karą bogów za porzucanie tradycyjnych religii rzymskich na rzecz chrześcijaństwa. Państwo Boże było zamierzone przez Augustyna jako umocnienie chrześcijan poprzez ukazanie dwóch porządków: doczesnego i wiecznego. Nawet jeśli państwo doczesne (łac. civitas terrena) jest zagrożone, państwo Boże (civitas Dei), czyli Królestwo Boże ostatecznie zatryumfuje.
Pierwsze dziesięć ksiąg jest obszernym wstępem do nauki o państwie Bożym, w którym Augustyn mówił wiele o sytuacji społecznej i religijnej Cesarstwa Rzymskiego. Augustyn polemizował w tej części z fałszywymi, próżnymi poglądami pogan(łac. vanitates). W księgach I-VI: z tymi, którzy czcili pogańskie bóstwa ze względu na szczęście doczesne i budowanie potęgi Cesarstwa. W księgach VII-X: z tymi, którzy czcili te bóstwa ze względu na szczęście w przyszłym życiu, albo ze względu na dobro duszy.