O życiu szczęśliwym to pierwszy chronologicznie dialog filozoficzny Augustyna. Jego akcja rozgrywa się w czasie uczty z okazji 33. urodziny autora w wiejskiej posiadłości Cassiciacum pod Mediolanem. Uczta urodzinowa stała się pretekstem do dyskusji o tym, czym jest szczęście i jak je osiągnąć. Po wypowiedziach kilku uczestników spotkania - postaci, które autor obdarzył indywidualnymi rysami charakteru i autentyzmem - Augustyn kreśli własny portret człowieka szczęśliwego - mędrca, którego szczęście polega na posiadaniu pełni dóbr, czyli Boga. Dialog O życiu szczęśliwym w swej formie, tematyce, a nawet scenerii nawiązuje do najbardziej klasycznych wzorców gatunku, przede wszystkim dialogów Cycerona staranny i klasyczny jest też język utworu, o czym można się przekonać z dołączonej do przekładu wersji oryginalnej.