Opinia na temat książki Wróć do domu

Szczęśliwe małżeństwo Sary i Roberta zaczyna się psuć, a kobieta na każdym kroku dopatruje się tajemnic i okłamywań ze strony męża.
Najbardziej zaskakującym faktem, o którym dowiaduje się Sara to wiadomość, że dziesięć lat temu zaginęła dziewczyna Roberta, a on był ostatnią osobą, która ją widziała..
Dlaczego mężczyzna zataił przed nią tak ważną wiadomość? Co tak naprawdę ukrywa Robert?

Główna bohaterka działała mi tak okropnie na nerwy, że miałam ochotę nią potrząsnąć i powiedzieć głośno i wyraźnie OGARNIJ SIĘ, jej wszystkie zachowania były nielogiczne i irytujące.

Niezdecydowana, rozchwiana emocjonalnie. Raz chce ratować swój związek, w następnej myśli obrzydza ją mąż i ciągle odczuwa niepewność. A do tego prowadzi własne idealne śledztwo, w którym wszystko dostaje jak na dłoni.

Plusem za to były krótkie rozdziały, które prowadziły do szybszego skończenia tej historii.
Zakończenie było dobre pomimo zbytecznego przeciągania do granic możliwości i wdrażania zupełnie niepotrzebnych scen. Jednak gdyby było więcej napięcia i główna bohaterka miałaby bardziej obiektywne zachowania przez co sympatia zrobiłaby swoje i z większą przyjemnością śledziłabym jej poczynania w odkrywaniu tajemnicy męża.

Gdyby ta historia była lepiej poprowadzona byłabym bardziej usatysfakcjonowana lekturą, a tak w moich odczuciach to martwota i drętwota, a autorka sama podsunęła mi te dwa słówka.