Wojny przestrzeni

Miałem czytać inną książkę, ale nieopatrzenie zacząłem tę i już nie dałem rady przerwać i wrócić do poprzedniego planu lektur. Zawsze naśmiewam się niemiłosiernie z tekstów marketingowych typu "nie zdołacie się oderwać od tej książki", ale w tym wypadku sam mógłbym się pod nimi podpisać. Długo oczekiwany drugi tom "Mitoświata" Pawła Majki to zdecydowanie książka warta uwagi i znakomita rozrywka. Fabuła jest kontynuacją opisanej w "Pokoju światów" historii zemsty Mirosława Kutrzeby na ludziach, którzy zbili jego żonę i dzieci, wywołując katastrofę pociągu, w której zginęły także setki innych ludzi. W poprzednim tomie Kutrzeba, we współpracy z demonicą zemsty o wdzięcznym imieniu Zmora, dopadł i zabił pięciu z nich, a nowa, dwukrotnie grubsza powieść, opisuje poszukiwania szóstego. Czy raczej Szóstego, bo Kutrzeba nie zna jego tożsamości. Sama historia zemsty nie jest zapewne szczytem oryginalności wśród pisarskich pomysłów na fabułę, ale w wykonaniu P. Majki zdecydowanie nabiera rumieńców świeżości i zapewnia znaczną dynamikę wydarzeń. Zdecydowanie zaletą i swoistym majstersztykiem autora jest też pomysł na sam Mitoświat, w którym, wskutek najazdu rzekomych Marsjan, wszelkie opowieści i historie nabierają realności. Takie podejście autora do wykreowanego świata w praktyce pozwala mu na pełną swobodę w tworzeniu wątków powieści i dowolne rekombinacje pomysłów już znanych i opisanych. Liczba opowieści, z których autor może czerpać, jest praktycznie nieograniczona a jakiekolwiek ...