Winy, które nosimy

Kontynuacja cyklu na stałym, wysokim poziomie. Historia wciąga, więc książka wystarczyła mi tylko na jeden dzień.
Mam nadzieję, że na kolejny tom przyjdzie nam czekać krócej niż ten.

Powiedzieć, że tęskniłam za Sebastianem, to nic nie powiedzieć, więc kolejny tom serii z tym bohaterem powitałam z ogromną radością.

Kto czytał ten wie, że Sebastian na ten moment nie jest mile widziany w policyjnej grupie. W sumie czy kiedyś był? 🤔
Jednak wydarzenia jakie mają miejsce wręcz wymagają zaangażowania Bergmana. Wszystko wskazuje na to, że morderca ma swoje własne porachunki z psychologiem i nie cofnie się przed zemstą, która prowadzi prosto do morderstwa.

Czy jeśli powiem #wartojakpieron to muszę jeszcze coś dodawać?

Jest klimatycznie, zaskakująco, niebezpiecznie, emocjonująco. Trochę Sebastian zaczyna się temperować, ale tylko trochę. Mogę powiedzieć na moje szczęście bo bardzo lubię tę jego cyniczno ironiczną naturę.

Ten duet autorów znakomicie kreuje bohaterów, świetnie konstruuje intrygę i mistrzowsko wodzi czytelnika za nos. Każda ich książka to doskonałe spotkanie z kryminałem. Natomiast finał tej części pozostawił mnie w niepewności i to ogromnej niepewności, co będzie dalej. No cóż, pozostaje mi czekać i zazdrościć tym, którzy dopiero zaczynają tę przygodę 😀

" [...] SPRÓBUJ ROZWIĄZAĆ TO, SEBASTIANIE BERGMANIE [...]"

W nowy rok wkroczyłam z kryminałem pod tytułem "Winy, które nosimy" autorstwa świetnego szwedzkiego duetu Michaela Hjortha i Jansa Rosenfeldta.
Czy znacie psychologa kryminalnego Sebastiana Bergmana? Jeżeli nie, to radzę wam go poznać. Świetna i bardzo nielubiana postać. Ktoś go bardzo nienawidzi, ponieważ przy zwłokach zostawia dla niego informacje. Kim jest ta psychopatyczna osoba? Czy w końcu dopadnie Sebastiana? Powiem wam, że to będzie bardzo trudna sprawa. Zwłok dużo a tropów mało. Do tego Bergmana nie lubią w Wydziale Krajowej Policji Kryminalnej. Dlaczego?
Wydział Krajowej Policji Kryminalnej zmaga się z ogromnymi problemami po morderstwach ich kolegi. Dosłownie możliwe jest jego zamknięcie. Czy uda im się przetrwać? Vanja Lithner będzie miała ręce pełne roboty i niestety spotkają ją ogromne zmartwienia.
Podobały mi się wątki obyczajowe związane z prywatnym życiem Sebastiana Bergmana. Autorzy doskonale przedstawili jego zmagania z problemami. Czy przeszłość go dogoni?
Powieść "Winy, które nosimy" pochłonęła mnie w całości. Przeżyłam szok na farmie świń. Doszło u mnie nawet do płaczu, gdy poznałam pewną tajemnicę. Spotkałam tutaj mnóstwo zwrotów akcji. Jeżeli tak jak ja, uwielbiacie zaskakujące zakończenia, to świetnie trafiliście. Mam nadzieję, że w tym roku usłyszymy o kolejnej części z Sebastianem Bergmanem w roli głównej.
Was zachęcam do poznania historii ukrytej w powieści...

Tym razem PRAWIE padłam ofiarą braku znajomości całego cyklu. Na początku trudno było mi powiązać ze sobą wszystkich bohaterów i wśliznąć się bezproblemowo w akcję powieści. Szybko jednak wyczułam, że książka warta jest wysiłku i strona po stronie wgryzałam się treść.

Przez Wydział Krajowej Policji Kryminalnej przeszedł prawdziwy armagedon - jeden z policjantów okazał się seryjnym mordercą. Sebastian Bergman, uprzednio usunięty z policji, powraca do gry gdy na miejscu zbrodni zostaje odnaleziona informacja kierowana właśnie do niego. Pewnego dnia odwiedza go córka jednego z jego pacjentów siejąc zamęt nie tylko w życiu Sebastiana, ale i w śledztwie. Wkrótce zamordowany zostaje jeden z zaciekłych wrogów Bergmana.

Sztuką jest stworzyć kolejny dobry tom gdy poprzedni wyrwał czytelników z kapci i pozostawił ich oniemiałych na wiele miesięcy. W przypadku „Win, które nosimy” udało się to wybornie.

Książka mocno wciąga czytelnika od pierwszych akapitów i dopinguje go do poszukiwania mordercy na własną rękę. Dawno nie zdarzyło mi się tak ścigać ze śledczymi i tak mocno główkować a nawet tworzyć własne mapy zbrodni.

Intensywnie próbowałam rozgryźć postać Sebastiana. Zęby prawie o niego połamałam, a on dalej pozostaje tajemniczy. Wielu bohaterów tej książki przyciąga niczym magnes swoim mrocznymi sekretami. Wiele postaci jest mocno intrygujących, zastanawiających i budzących podejrzenia. Relacje m...