Winy, które nosimy recenzja

Winy, które nosimy

Autor: @zaczytana.archiwistka ·1 minuta
2024-10-23
Skomentuj
5 Polubień
„Winy, które nosimy" autorstwa Hansa Rosenfeldta oraz Michaela Hjorth to kolejny, ósmy tom znanej serii o psychologu kryminalnym Sebastianie Bergmanie, który wraz z funkcjonariuszami Krajowej Policji Kryminalnej mierzy się z nowymi wyzwaniami. Szwedzki duet pisarski ponownie wprowadza nas w mroczny świat zbrodni, psychologicznych zagadek i trudnych relacji międzyludzkich.

Akcja powieści rozpoczyna się w momencie, gdy Wydział Krajowej Policji Kryminalnej jest w głębokim kryzysie. Odkrycie, że jeden z pracowników był seryjnym mordercą, wstrząsnęło zespołem, a Vanja Lithner, jedna z kluczowych postaci, desperacko walczy o zachowanie swojego stanowiska. W tym czasie na farmie niedaleko Västerås znaleziono zwłoki kobiety, a wszystkie ślady wskazują, że morderstwo może mieć związek z Sebastianem Bergmanem – psychologiem kryminalnym, który odgrywał istotną rolę w rozwiązywaniu poprzednich spraw, ale po ostatnich tragicznych wydarzeniach stracił uznanie w policyjnych kręgach.

Sebastian, postać skomplikowana i często kontrowersyjna, zmaga się z osobistymi demonami. Jego powrót do śledztwa stawia przed nim dylematy – czy będzie w stanie ponownie pomóc wydziałowi, czy może to jego obecność doprowadzi do jeszcze większych problemów?

Fabuła komplikuje się jeszcze bardziej, gdy zostają znalezione zwłoki Tima Cunninghama, byłego pacjenta Sebastiana, który stracił dziecko w tragicznym tsunami. To wydarzenie sprzed dwudziestu lat odebrało także żonę i córkę Bergmana, co czyni tę sprawę dla niego szczególnie bolesną. Wkrótce okazuje się, że Tim Cunningham i jego rodzina skrywają mroczne tajemnice, które mają bezpośredni związek z przeszłością Sebastiana. Kluczową rolę w odkryciu prawdy odgrywa Cathy, córka Tima, która musi zmierzyć się z trudną przeszłością swojej rodziny.

"Winy, które nosimy" to powieść pełna napięcia, zaskakujących zwrotów akcji i psychologicznej głębi. Autorzy świetnie prowadzą wątek tajemnic z przeszłości, które stopniowo wypływają na powierzchnię, łącząc ze sobą bohaterów w skomplikowanej sieci zależności. To opowieść o winie, traumie i zadośćuczynieniu, które dotyka nie tylko głównego bohatera, ale również tych, którzy zostali wplątani w jego życie.

Finał tej historii, jak przystało na książki z tej serii, zaskakuje i pozostawia czytelnika w pełnym napięcia oczekiwaniu na to, co wydarzy się dalej. Dla fanów serii, Sebastian Bergman pozostaje bohaterem, którego historia jest pełna zarówno osobistych dramatów, jak i intrygujących spraw kryminalnych, które z każdą nową książką coraz bardziej wciągają.

Moja ocena:

× 5 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Winy, które nosimy
Winy, które nosimy
Hans Rosenfeldt, Michael Hjorth
7.6/10
Cykl: Sebastian Bergman, tom 8
Seria: Czarna Seria

Szwedzki duet pisarski powraca z ósmym tomem serii o psychologu kryminalnym Sebastianie Bergmanie i funkcjonariuszach Krajowej Policji Kryminalnej. Wydział Krajowej Policji Kryminalnej znajduje si...

Komentarze
Winy, które nosimy
Winy, które nosimy
Hans Rosenfeldt, Michael Hjorth
7.6/10
Cykl: Sebastian Bergman, tom 8
Seria: Czarna Seria
Szwedzki duet pisarski powraca z ósmym tomem serii o psychologu kryminalnym Sebastianie Bergmanie i funkcjonariuszach Krajowej Policji Kryminalnej. Wydział Krajowej Policji Kryminalnej znajduje si...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

Michael Hjorth i Hans Rosenfeldt powracają, a wraz z nimi ich podopieczny – Sebastian Bergman – najbardziej kontrowersyjna postać współczesnej literatury. W ósmej odsłonie cyklu o perypeti...

@renata.chico1 @renata.chico1

Pozostałe recenzje @zaczytana.archiw...

Brudna forsa
Brudna forsa

Ryszard Ćwirlej to mistrz realistycznego, pełnego detali kryminału osadzonego w polskich realiach, a seria o Anetcie Nowak to jego wizytówka w świecie współczesnej powie...

Recenzja książki Brudna forsa
Duch Wikarego
Duch Wikarego

Paryż, rok 1831. Miasto pełne kontrastów – eleganckie salony i mroczne zaułki, światło racjonalizmu i cień przesądów. W samym środku tego świata działa Valentin Verne, i...

Recenzja książki Duch Wikarego

Nowe recenzje

Samotnie przeciwko ciemności. Zniweczenie triumfu lodu
Tik-tak, tik-tak
@Chassefierre:

,,Samotnie przeciwko ciemności'' jest chyba najtrudniejszą i zarazem najładniejszą książką z całej serii, choć to ostat...

Recenzja książki Samotnie przeciwko ciemności. Zniweczenie triumfu lodu
Miałeś już nigdy nie wrócić
Współpraca barterowa
@andzelikakl...:

🅡🅔🅒🅔🅝🅩🅙🅐 ▪️Ta historia przedstawia obraz miłości matki do dziecka. Jej bezwarunkowa miłość pokazuje, że jest najważniej...

Recenzja książki Miałeś już nigdy nie wrócić
Hotel w Zakopanem
"Nowe Zakopane" i Agrafka...
@maciejek7:

Do sięgnięcia po książkę „Hotel w Zakopanem” autorstwa Marii Ulatowskiej i Jacka Skowrońskiego skusiła mnie piękna zimo...

Recenzja książki Hotel w Zakopanem
© 2007 - 2025 nakanapie.pl