W okowach mroku

"My wprost ko­cha­my chlu­bić się na­szy­mi klę­ska­mi i ob­no­si­my się z nimi po całym świe­cie, na próż­no ko­ła­cząc do za­mknię­tych drzwi i zim­nych serc."

Dobrze było wrócić do Makowa, chociaż to nie ten sam dwór, który poznałam wcześniej: tętniący radością, wystawnymi balami, szczęściem. Teraz już od progu można odczuć chłód smutku, rozgoryczenia, a przede wszystkim obezwładniający strach przed jutrem. Dotarliśmy do momentu, w którym zaufanie jest towarem deficytowym i niczego nie można być pewnym. Nina pogrążona w żałobie po śmierci bliskich, drży z niepokoju o kochanego męża i wyczekując wieści na temat jego oddziału. Obawia się również straty Makowa "Gdyby ka­za­no jej żyć z dala od tych uko­cha­nych stron, chy­ba­by umar­ła, jak ginie drze­wo od­cię­te od swo­ich ko­rze­ni."

Autorka z ogromną wrażliwością odmalowuje kawałek historii, w którym powstańcy borykają się z brakami w zaopatrzeniu i przepychankami wśród przywódców frakcji Białych i Czerwonych. Najbardziej jednak skupia się na emocjach i nastrojach społeczeństwa, które w obliczu walk i ciągłej niepewności żyje w strachu. Patrząc, z jaką determinacją Nina angażuje się w pomoc rannym i obronę Makowa, trudno poznać tę beztroską naiwną dziewczynę z pierwszych tomów. Z odwagą i tak charakterystyczną dla siebie przekorą na równi z innymi ciężko pracuje i nie zamierza się poddawać.

To bezpośrednia kontynuacja serii, a właściwie już 8 tom, więc zachęcam do poznania tej historii od s...

„Kochankowie burzy. W okowach mroku” po raz kolejny przenoszą nas w czasy powstania styczniowego i pozwalają nam lepiej zrozumieć historię naszych przodków. Bo co jak co, ale nikt nie pisze tak ciekawie o historii jak Elżbieta Gizela Erban, która na kanwie prawdziwych wydarzeń tworzy powieści niesamowite i przepełnione ogromem emocji.

W tej części przyglądamy się trudom opieki nad rannymi, towarzyszymy bohaterom w ich ciągłym unikaniu wrogich wojsk i co najważniejsze widzimy zmiany w myśleniu społeczeństwa. Coraz częściej możemy dostrzec zderzenia się starych poglądów z myślami socjalistycznymi i przyglądamy się partyzanckim sposobom walki.

Natomiast obok wszystkich tych wydarzeń kwitnie miłość, rozwijają się wątki obyczajowe, przychodzą nowe namiętności łączące różne warstwy społeczne, a nawet jest zazdrość, która może prowadzić do tragedii jeżeli jej się nie opanuje. Zaś z tyłu głowy wciąż pozostaje tęsknota i żałoba po tych co odeszli i już nie wrócą.

Pełno tu najróżniejszych emocji od tych gwałtownych po najbardziej czułe. Ale to właśnie sprawia, że powieść ta pozostaje ludzka i bliska sercu Czytelnika. Dalsze losy bohaterów to jedna wielka niewiadoma. Nie mogę się doczekać kolejnego tomu.

Jeśli lubisz dobre powieści z historią w tle i wątkiem miłosnym, to zapraszam cię do lektury serii "Kochankowie Burzy". To pasjonująca saga o losach Niny, szlachcianki, która zakochuje się w swoim krewnym, Aleksie. Akcja toczy się w burzliwych czasach Powstania Styczniowego, gdy Polacy walczyli o niepodległość. Poznasz tu życie na dworach, intrygi, spiski wśród arystokracji. Bohaterowie są dobrze scharakteryzowani, a ich losy wciągają od pierwszej strony. Bogaty język, fabuła pełna emocji - książka z pewnością Cię zainteresuje. Znajdziesz tu również piękne opisy przyrody.

"W przyrodzie panował już jesienny spokój. Czasami bzyknęła spóźniona pszczoła, przez krzewy przemknął szarak, zabeczała owca i cicho szemrał strumień. Na polach pastuchy piekli w ognisku ziemniaki, a ostry zapach dymu unosił się w mglistym powietrzu ku niebu."

Gorąco polecam!