Uczeń. Część 1

Michael Hjorth, Hans Rosenfeldt

7.7 /10

Ocena 7.7 na 10 możliwych
Na podstawie 27 ocen kanapowiczów

Lista autorów

Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie

7.7 /10

Ocena 7.7 na 10 możliwych
Na podstawie 27 ocen kanapowiczów

Opis

Uczeń to druga część cyklu kryminalnego z Sebastianem Bergmanem, psychologiem policyjnym i specjalistą od seryjnych zabójstw W Sztokholmie dochodzi do serii brutalnych morderstw, których ofiarami są kobiety. Śledztwo prowadzone przez zespół pod wodzą Torkela Höglunda nie posuwa się naprzód. Morderstwa w najdrobniejszych szczegółach przypominają zbrodnie popełnione przez Edwarda Hinde, seryjnego mordercę, którego Sebastian Bergman pomógł aresztować piętnaście lat temu. Hinde jednak nadal odsiaduje wyrok. Policja jest przekonana, że ma do czynienia z naśladowcą. Sebastian Bergman postanawia uczestniczyć w śledztwie. Wkrótce odkrywa, że wszystkie te morderstwa skierowane są przeciwko niemu...

Tytuł oryginalny: Larjungen

Data wydania: 2015-01-02

ISBN: 978-83-7554-901-0, 9788375549010

Wydawnictwo: Czarna Owca

Seria: Czarna Seria Kolekcjonerska

Kategoria: Kryminał i Literatura detektywistyczna

Stron: 336

dodana przez: mrbiggles

Mamy 3 inne wydania tej książki

Autor

Michael Hjorth

Urodzony 13 maja 1963 roku w Szwecji (Visby)

Szwedzki pisarz, reżyser, scenarzysta i producent filmowy. Wspólnie z Hansem Rosenfeldtem jest autorem serii powieści kryminalnych, której głównym bohaterem jest policyjny profiler Sebastian Bergman. Razem z Tomasem Tivemarkiem i Johanem Kindblomem ...

Pozostałe książki:

Wszystkie książki Michael Hjorth

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe

Sprawdzam dostępność...

Ogłoszenia

Dodaj ogłoszenie

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Prywatna wendetta po latach.

2.10.2022

"Uczeń" to drugi tom cyklu z Sebastianem Bergmanem. Można by go również nazwać kontynuacją. Wprawdzie, w pierwszej części, zagadka kryminalna, została wyjaśniona do końca, ale autorzy Michael Hjortha i Hans Rosenfeldt, postanowili bardziej rozbudować stronę prywatnego i bardzo osobistego, życia profilera. Co więcej, pokusili się o to, aby na niej ... Recenzja książki Uczeń

@Malwi × 23

Uczeń w cieniu Mistrza

22.02.2020

"Uczeń" to zaledwie drugi tom cyklu, a już zmusza mnie do zmiany zdania na temat samej konstrukcji zdarzeń. O ile przy "Ciemnych sekretach" byłam zmuszona napisać, iż rozwleczona część kryminalna dała mi się we znaki i zwyczajnie znużyła, tak tym razem szerokie rozpisywanie się o seryjnym mordercy, rozciąganie w czasie poszczególnych zdarzeń, a... Recenzja książki Uczeń

@Asamitt × 7

Uczeń

5.11.2019

Od chwili gdy przeczytałem trylogię Millenium Stiega Larssona zainteresowałem się kryminałami skandynawskimi. Zaliczyłem m.in. książki Camilli Läckberg, Henninga Mankella, Mari Jungstedt ale chyba praca zbiorowa Hjortha i Rosenfeldt zrobiła na mnie największe wrażenie (zaraz po Millenium). Wartka akcja, dobra gra napięciem, perfekcyjnie oddane cha... Recenzja książki Uczeń. Część 2

@Sargento_Garcia × 3

Dla wszystkich miłośników thrillerów psychologicznych:))

24.06.2013

Lubicie kryminały, thrillery i powieści trzymające was w napięciu? Ja uwielbiam, dlatego nie mogłam oprzeć się serii napisanej przez skandynawski duet Michaela Hjortha i Hansa Rosenfeldta. Pierwsza część „Ciemne sekrety” była dla mnie przyjemnym zaskoczeniem, więc musiałam sięgnąć po kontynuację. „Uczeń”, bo taki tytuł ma drugi tom, trafił do mnie ... Recenzja książki Uczeń. Część 2

@kasandra × 2

Zobacz wszystkie (4) recenzje książki

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@Johnson

2020-06-14

9 /10

Przeczytane Kryminał E-Book Ledżimi 📚2020

Druga część jeszcze lepsza niż pierwszy tom! Nierozerwalnie, książki o uzależnionym od seksu profilerze Sebastianie Bergmanie należy czytać po kolei i choć to odrębne przypadki kryminalne losy bohaterów (warstwa obyczajowa) lecą sobie dalej chronologicznie. Akcja biegnie dużo szybciej niż w poprzednim tomie, a napięcie zbudowane jest tak, że kryminał nam wpada lekko w thriller. Bardzo dobra powieść! Bohaterowie wyraziści, mimo ich mnogości z łatwością się ich rozróżnia, zapamiętuje i z zainteresowaniem śledzi ich losy. Zbóje też dobrze napisani. Dawno nie czytałem tak dobrej intrygi kryminalno-thrillerowej. Miejscami napięcie jak w Carterowskich krwawych thrillerach. Podobnie jak w poprzednim tomie "rzeczywistość" bardzo fajnie opisana. Na duży plus indywidualne przemyślenia i rozkminki poszczególnych postaci/bohaterów (co ich jeszcze bardziej indywidualizuje) Dzięki @Yhera za polecenie serii! Będzie czytane dalej. Tyle stron przede mną!

× 28 | Komentarze (3) | link |

@Logana

2022-10-02

8 /10

Przeczytane

Torkel Höglund wraz ze swoim zespołem próbuje schwytać mordercę kobiet. Modus operandi sprawcy jest łudząco podobny do tego należącego do odsiadującego wyrok Edwarda Hinde. W przeszłości to Sebastian Bergman pomógł schwytać seryjnego mordercę, a obecny prowadzi z Sebastianem własną, swoistą grę.

Powieść jest klasycznym kryminałem, w którym wątek śledztwa ściśle łączy się z obyczajowym dotyczącym głównych bohaterów. Postaci to cały wachlarz przeróżnych osobowości, które jako jednostki są nietuzinkowe, ale spójne.
Fabuła jest przedstawiona chronologicznie, trzecioosobowo z kilku perspektyw, również seryjnego mordercy. Choć jego tożsamość jest dość szybko ujawniona, to nie zmniejsza to zainteresowania historią. Skoncentrowana jest na ukazaniu motywacji sprawcy.

Mimo że powieść jest opasła, to nie odczułam tego nawet przez chwilę.

× 23 | link |

@Siostra_Kopciuszka

2022-05-24

7 /10

Przeczytane 📚Bieżące :) 👨 autor : Hjorth Michael, Rosenfeldt Hans

,,Rytuały dawały poczucie kontroli. Rytuały sprawiały, że zło nie było tak całkiem złe. (...) Rytuały odpędzały mroki''

To bardzo dobra kontynuacja "Ciemnych sekretów" autorstwa Hjortha i Rosenfeldta. Drugi tom cyklu jest równie dobry jak pierwszy, chociaż przyznaję, że samego Sebastiana Bergmana, chętnie bym obiła jakimś drągiem i słuchała, czy równo puchnie. Dawno nie "spotkałam" tak negatywnego pozytywnego bohatera. Bo przecież to bohater "pozytywny", wydaje się, że stoi po właściwej, dobrej stronie mocy, a jednak absolutnie nie daje się go darzyć sympatią za to jak się zachowuje. Ja wiem, że strata, że trauma, ale nie on jeden....

W każdym razie czytało się świetnie, śledzimy dogłębne śledztwo, ale i warstwa obyczajowa, też poprowadzona wyśmienicie. Warstwa kryminalna nie przygniata tej obyczajowej i na odwrót, za to doskonale się uzupełniają. Książka jest akuratna, niczego w nadmiarze, niczego za mało. Takie książki czyta się z prawdziwą przyjemnością, mimo że historia w niej opowiadana, do przyjemnych i sympatycznych nie należy. Na pewno sięgnę po kolejne części tego cyklu.

× 16 | Komentarze (1) | link |

@Anjo

2022-04-26

7 /10

Przeczytane ✅Kryminał, sensacja, horror, thriller. ✅Skandynawskie klimaty

Kolejna część pisarskiego duetu Hjorth - Rosenfeldt podobała mi się o wiele bardziej niż jej debiutancka porzeprzedniczka choć i tej nie bardzo jest co zarzucić. Druga część nie dotrzymuje kroku pierwszej, ona ją po prostu przebija po całości. Widać, że duet pisarski ma się dobrze, jest potencjał i mam nadzieję, że autorzy solidnie go wykorzystają w kolejnych częściach serii, do których jednak będę chciała wrócić.

Na koniec sugeruję, żeby tę serię czytać po kolei i zacząć od "Ciemnych sekretów". Oprócz tego, że kilka wątków z tego tytułu ma swoją kontynuację w drugim tomie, to jeszcze czai się tam rozwiązanie zagadki z pierwszego tomu.Oczywiście nie jest to obowiązkowe, ale zaczynając od pierwszej części, druga stanie się wtedy znacznie bardziej zrozumiała.

× 13 | link |

@Antytoksyna

2020-12-09

6 /10

Przeczytane e-book

Co tu się stało? Tym razem nie bardzo mi się podobało.

Po pierwsze, objętość. "Odchudzenie" fabuły, przynajmniej o 150 stron, byłoby z korzyścią dla akcji i czytelnika.

Po drugie, początek. Pierwsze 100 stron to, jak dla mnie, zdecydowanie zbyt długa rozbiegówka, mająca na celu zaznajomienie nowych czytelników z kolorem i układem "pionków na planszy".

Po trzecie, Sebastian Bergman. Nie mam pojęcia co się stało z głównym bohaterem, bo tylko w niewielkim stopniu przypominał mi egocentrycznego profilera z pierwszej części. O ile mogłam jeszcze zrozumieć jego nadspodziewane zafiksowanie na punkcie córki, o tyle jego działania i "otępienie umysłowe" wprawiły mnie w konsternację.

Po czwarte, praca policji. Całe szczęście, że zespołowi śledczemu Torkela podano nazwisko seryjnego mordercy "na tacy", bo przy takich tarciach wewnętrznych i fochach podwładnych prawdopodobnie i w kolejnym tomie nie udałoby się policji go aresztować.

Po piąte, Lovhaga. Zachowanie i bezmyślność naczelnika więzienia Haraldssona pominę milczeniem.

Całość ratuje zakończenie. Zwrot akcji, tempo, zaskoczenie, emocje, krew.
Dla uzyskania lepszego obrazu całości powinnam sięgnąć po kolejną część serii, ale nie wiem czy mam na to ochotę.

× 5 | link |

@dustderouver

2019-12-01

8 /10

Przeczytane Thrillery, które lubię polecać 2019 Posiadam

Giną kobiety i to w bardzo brutalny sposób. Zgwałcone i z poderżniętym gardłem we własnych domach. A co zwiększa niepokój śledczych, zbrodnie są bardzo podobne, a właściwie identyczne ze zbrodniami dokonanymi wiele lat wcześniej przez Edwarda Hindego. Mało tego, naśladowca jakimś sposobem poznał nawet te szczegóły, które nigdzie nie zostały oficjalnie ujawnione i wiedzieli o nich tylko śledczy zaangażowani w sprawę. A Hinde przecież siedzi w więzieniu i nie ma kontaktu ze światem zewnętrznym.

Dodatkowo mamy jeszcze, tzw. "w między czasie" z perspektywy dawnego współpracownika i osoby, która przyczyniła się do schwytania Edwarda - Sebastiana. Mężczyzny z dziwną obsesją na punkcie jednej z policjantek, który po wielkiej tragedii spadł na samo dno. Gdy dowiaduje się o zbrodniach, znów chce być częścią zespołu, szczególnie, gdy odkrywa przerażające powiązanie między ofiarami.

Książka jest drugą częścią cyklu, ale można spokojnie po nią sięgnąć bez znajomości poprzedniczki (ja, sięgając po Ucznia, nie znam części pierwszej).

Jest to historia wielowątkowa, ale to dalej śledztwo gra tu pierwsze skrzypce. Bohaterowie mają swoje problemy, z którymi próbują się uporać czy nieustannie zmieniające się relacje między sobą, gdzie nawet dotychczas fundamenty silnej przyjaźni zostają naruszone. Mamy tu również perspektywę Edwarda i naśladowcy, a w ciągu trwania fabuły poznajemy ich przeszłość i motywy. Książka jest dość gruba i dość duża, ale bardzo dobrze utrzymuj...

» czytaj dalej

× 4 | link |

@anetakul92

2019-11-13

6 /10

Przeczytane

UCZEŃ CZY NAŚLADOWCA?
Piętnaście lat temu całą Szwecją wstrząsnęła seria okrutnych zbrodni wobec kobiet. Edward Hindi został schwytany, teraz odsiaduje dożywotni wyrok. Sprawa wraca ponownie, kiedy to giną kobiety w ten sam sposób co 15 lat temu. Wygląda na to, że Hindi ma naśladowcę. Tylko czy sam jest bez winy? Krajowa Policja Kryminalna podejmuje grę z niebezpiecznym mordercą.

Po rozczarowującym pierwszym tomie, nie oczekiwałam za wiele. Tymczasem zostałam pozytywnie zaskoczona. Historia z początku nudnawa, wraz z upływającymi stronami nabierała coraz większej dynamiki. Pomimo mało ambitnego rozwiązania, historia momentami trzymała w napięciu. I gdyby nie słaby początek, powieść oceniłabym odrobinę wyżej.

× 3 | link |

@BagatElka

2019-11-13

3 /10

Przeczytane ZZZ....oddane

Pierwszy tom przemęczyłam ale drugi to istny koszmar.
Pomimo ogromnych chęci nie udało mi się polubić Sebastiana i reszty bandy.
Cała ekipa kryminalna to stado baranów ale bardzo dobrze wychowanych baranów.
Ciągle biegają po cudzych domach i karnie zdejmują buciki,które schludnie ustawiają w przedpokoju.Czytanie o tym doprowadzało mnie do szalu ale może ja się nie znam.Może w Szwecji to część procedur śledczych i należy o tym wspominać ciągle i ciągle,i ciągle.
Bęcwał Sebastian i s-ka wywołali u mnie ostrą niestrawność i więcej się z nimi nie zadaję.

× 2 | link |

@ogrod.ksiazek

2022-11-16

9 /10

Przeczytane

Drugi tom serii z Sebastianem Bergmanem został przeze mnie połknięty.
Motywem przewodnim jest, pozwolę sobie zacytować #meryspolsky ,,zemsta jest słodka jak bigotka".
To ona jest tutaj motorem napędowym, skutecznie podgrzewającym atmosferę i podnoszącym ciśnienie. Dla zemsty można wiele, a nawet wszystko, przynajmniej niektórzy tak sądzą.

Więc dochodzi do serii morderstw, bo kryminał bez morderstwa nie istnieje i następuje śledztwo. Przypadkowe ofiary? A może jednak coś je łączy?

No majstersztyk, no kryminalna perełka!!!

Ja uwielbiam styl, tempo, warstwę obyczajową i pomysły na zbrodnie jakimi raczą nas autorzy. Wszystko tak naturalne, płynne, lekkie... Chce się poprosić o numer do Sebastiana aby posłuchać jego ironiczno - cynicznego spojrzenia na świat, ludzi. Tyle tu prawdy, no dobra.....takiej skandynawskiej prawdy z moich wyobrażeń, ale uwielbiam, po prostu uwielbiam.

Ten debiut autorów zdobył moje czytelnicze serce i seria z Sebastianem stała się jedną z moich ulubionych. Na myśl o siadaniu do kolejnego tomu po prostu dziób mi się cieszy a serduszko łopocze jak flaga na wietrze.

Jeśli chcecie dobrego kryminału, nietuzinkowego bohatera to zapraszam do uczty.

× 1 | link |

@malinka.a

2019-12-30

6 /10

Przeczytane Wydawnictwo Czarna owca Przeczytane w 2014 Kryminał/ thriller- przeczytane

Może to z powodu tego, że wcześniej przeczytałam wszystkie książki Nesbo, ale w drugiej części widzę wyraźne podobieństwo w bohaterach obu autorów. Nesbo ma alkoholika my seksoholika; w oby dwóch książkach jest przyjaciel policjant co zawsze weźmie do zespołu, da pracę; oby dwaj samotnicy, wyrzuceniu z policji, znikający na jakiś czas i tylko gościnne występy (przy niechęci reszty zespołu) i od razu sukces, oby dwaj mają obsesje na temat jednej kobiety itp. Może innym to nie przeszkadza, ale ja mam poczucie, że czytam kolejną pozycję Nesbo tylko nie z cyklu o Harrym. Gdyby pominąć powyższe książka ciekawsza jak pierwsza część może ze względu na osobiste powiązanie Sebastian- morderca i to seryjny a więc dochodzą nam kolejne szczegóły do rozwiązania zagadki, szukamy powiązania itp. Niestety dalej mamy nudne opisy jak szuka spodni i siedzi na pagórku (nie związane z morderstwami a więc dla mnie zbędne około 100 stron) więc niestety pomimo dobrze skonstruowanej fabuły, która wciąga, zaskakuje moja przygoda na tej części się kończy. Życzę miłej lektury.

× 1 | link |

@Marzenn

2024-07-07

8 /10

Przeczytane

@maz.epa

2024-03-25

7 /10

Przeczytane Lit. skandynawska f) 2020-2021 1a) Biblioteka 2a) Kryminały/Thrillery/Sensacyjne

@Malwi

2022-10-02

8 /10

Przeczytane

@Viola.S

2021-01-13

6 /10

Przeczytane

@anu_histeria

2020-11-16

6 /10

Przeczytane

Zaloguj się aby zobaczyć więcej

Cytaty z książki

“Nic nie mogło skuteczniej zmienić ustalonych poglądów danej osoby niż jej własne odkrycia i doświadczenia. (...) Często dopiero poprzez odczucie pewnych rzeczy na własnej skórze, człowiek rozumiał, jak rzeczywistość wygląda naprawdę. ”

“Nie ma ludzi doskonałych. Każdy ma coś do ukrycia. Trzeba tylko dotrzeć do tych sekretów. A potem wyeksponować je jak najlepiej. ”

“Wchodzili po schodach, delikatnie stawiając stopy. Zawsze tak było. Śmierć miała zdolność tłumienia dźwięków i spowalniania ruchów. ”

“Gdy się odpowiadało na pytania, traciło się kontrolę nad rozmową. Człowiek był prowadzony, zamiast samemu prowadzić. ”

“... nie rozumiała, żeby niczego Hindemu nie dawać. Nawet nie wolno było się targować. Za każdą propozycją, jaką składał, kryła się przewrotna myśl, w każdej obietnicy czaiła się zdrada. ”